Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | rozbierały.~A tu ani odbić się na kim, ani wyżalić, nic... sam
 2     1, 4 |     pogadać ani wyżalić się przed kim na dolę swoją. A to człowiek
 3     1, 5 |      skręcił chytrze.~- Prawda, z kim nie wojną - z tym zgodą.~-
 4     1, 11|       dobry on człowiek... z bele kim się nie zadawać... bych
 5     1, 11|          się w kupy, jak komu i z kim było do upodoby, poredzali
 6     1, 11|      kusztykał głośno i szukał, z kim by się mógł po przyjacielsku
 7     1, 12|        jednej kiecki, że nie ma z kim tańcować!~- Jaki ochotny,
 8     2, 13|     zagadać do kogo, ni się przed kim wyżalić! Niechby ją skrzyczał,
 9     2, 14|         jaki zajrzał, żeby choć z kim zagadać! - westchnęła.~-
10     2, 16|          miał, a użalić się przed kim i poradzić, że już o niczym
11     2, 19|           że nigdy nie miał przed kim się wyżalić, to teraz brała
12     2, 19|       wchodził, wyniośle i mało z kim się witał, bo i równych
13     2, 20|   gospodarzu, że słowa nie było z kim przemówić, tyla było całej
14     2, 20|          a wyżalać nie miał przed kim, to go i barzej piekły te
15     2, 22|         zły nie poradzi, kiej nad kim zawiśnie ręka Bożego gniewu!~
16     3, 27|         otworzyć ni pośmiać się z kim, ni wybiec do kogo...~A
17     3, 27|         się jej wielce i nie ma z kim drugim się pośmiać, ale
18     3, 28|        zdawać sprawę!~- Ino przed kim? Do sądu pójdzie skarga.~-
19     3, 29|        zajrzeć było do kogo, ni z kim pogadać.~Jakże, ani wleźć
20     3, 32| wystawione! Ani wyżalić się przed kim! I ani końca przewidzieć
21     3, 34|              Nie powtarzałabym po kim, ale samam ich w sadzie
22     3, 34|          i mój ojciec też... to z kim ja mam trzymać?... co?...
23     3, 35|        galańcie, miała się już na kim odbijać za swoje krzywdy. .~
24     3, 35|           wszyscy pomiarkowali, o kim gada.~- Ktoś go musiał na
25     4, 37|           waju tylachna ostało po kim, to byście się do siódmego
26     4, 37|     dokoła oczami. - Ale mam to z kim pomówić? Przez komisarza
27     4, 39|        nad stawem i kaj się kto z kim zetknął, rajcowano zawzięcie
28     4, 40|           spotykał po drodze, a z kim się zszedł, tego witał krótko
29     4, 41|     przystawał na drodze a z bele kim pogadywał, to w końcu stanął
30     4, 44|       komu bakę w oczy świecił, z kim był za pan brat, a od każdego
31     4, 44|        końca nie było wiadomo, za kim trzyma.~Ale większość już
32     4, 45|           przyjechał, będę miał z kim odmawiać brewiarz! Ale wiesz,