Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |  przemiękały do głębi, aż drzewo każde, źdźbło każde dygotało w
 2     1, 6 |          aż drzewo każde, źdźbło każde dygotało w bezmiernym bólu.~
 3     1, 10|       szukał, zaglądał za drzewo każde, wypatrywał po polach.~-
 4     1, 12|           każdy krzyk śpiewem, a każde oczy weselem się jarzyły
 5     2, 16|      godzinie narodził, to niech każde stworzenie krzepi się tym
 6     2, 16| pójdziemy. W tę noc Narodzenia i każde bydlątko rozumie człowieczą
 7     2, 18|     wymyślili, co?~- Sama, a dyć każde dziecko we wsi to potrafi.~
 8     2, 18|           rozważał, deliberował, każde słowo z osobna w głowie
 9     2, 19|     ziemia się przesłoni, a wnet każde drzewo dojrzysz z osobna
10     2, 22|       wyczką i makami, tam gdzie każde drzewo mówi, każdy ruczaj
11     2, 22|               Przetak i groch!~- Każde dziecko o takich zagadkach
12     2, 24|  wzrokiem dom i budynki, płoty i każde drzewko lśniące w osędzieliznie,
13     2, 24|          nie wyjdzie do niego na każde zawołanie, to on w biały
14     2, 24|       cisza ogarnęła kościół, że każde słowo księdza słychać było
15     2, 25|          przódzi, nie biegała na każde zawołanie z bijącym sercem
16     2, 25|    palcach, gadali szeptem ważąc każde słowo, rozglądając się trwożnie
17     3, 26|        każdą grudkę napęczniałą, każde drzewo, każden kamień i
18     3, 26|   rozczuleniem w każden zagon, w każde pólko z osobna.~- Księże
19     3, 27|      przecknęli jeno ze śpiku, w każde przypołudnie i na odwieczerzu
20     3, 28|           boć wiedział, że i tak każde jego słowo znał będzie dobrodziej
21     3, 30|         mówił, tak poczciwie, że każde słowo kiej słodkość lało
22     3, 30|      kogutka przed naporem, gdyż każde piórek chciało tykać i kijaszkiem
23     4, 37|          w skupieniu, rozważając każde jego słowo.~Mówił jeszcze
24     4, 38|      cosik rozpowiadał.~Słyszała każde jego słowo, każdy skrzyp
25     4, 40|      jakiś chwast wyrwany.~- Jak każde złe! Grzechu ano nikt nie
26     4, 40|          radowała mu się dusza i każde bicie serca zdało się wołać
27     4, 42|    często dokładając i bacząc na każde skinienie, on zaś, nałożywszy
28     4, 44|          w skupieniu, rozważając każde słowo i patrząc się w niego
29     4, 44|          się z kupy z ozorem: ~- Każde stworzenie ma swój głos,
30     4, 45|    rajcowały w jakimś sadzie, że każde słowo leciało po rosie,
31     4, 46|     radością zarazem, przyjmując każde jego słowo z dreszczem wiary
32     4, 48|          powiedziała matka. Piła każde słowo nie spuszczając z