Tom, Rozdzial

 1     1, 10|       miejsce, to się łóżko wstawi, byście ciepło mieli...~- A dyć
 2     1, 11|               Kwiatuszków szukacie? Byście, dziewczyny, czego innego
 3     1, 12|          Dyć umyślnie przypróżałam, byście posmakowali.- Wraziła mu
 4     2, 14|             może wam co zbędzie, to byście oprzędli mi wełnę. Pakulinie
 5     2, 15|          kruszy się kiej szkło, nic byście siekierą nie zrobili, nie
 6     2, 16|          złość na dzieci was ślepi, byście nie zgrzeszyli!... .~Postrofował
 7     2, 16|         Dogonił mnie wójt i prosił, byście, Dominikowa, zaraz szli
 8     2, 20|            Nie ja was molestowałam, byście ją wzieni, nie ja wam ją
 9     2, 20|         broni, nie krzywdzi!~- Jeno byście w porę uwidzieli, kaj się
10     3, 27|          drzwi:~- Gospodyni kazali, byście swoją krowę napaśli, aż
11     3, 27|             odchodnym zapowiedział, byście na nic nie bacząc wieprzka
12     3, 28|        cosik ozór skiełczał i radzi byście go też w gorzałce pomoczyć,
13     3, 28|         oczach.~- Wam by wyśpiewał, byście go ino mądrze za język pociągnęli.~-
14     3, 28|              popróbuję wypytać...~- Byście mądrą byli i język za zębami
15     3, 28|   przepraszając z całego serca...~- Byście wiedzieli, co z nią już
16     3, 30| przepłukanie flaków niezgorsze, ale byście się gorzałki przegotowanej
17     3, 30|         spokojnej...~- Zląkłem się, byście tego zbytnio do serca nie
18     3, 31|              Podlejcie se gorzałką, byście nie wyrzekali.~- Mądre ludzie
19     3, 32|              co?~- U siebie jezdem, byście sobie to baczyli...~- Niech
20     3, 32|           zakrzyczała Kozłowa:~- Wy byście radzi bronić nawet takich,
21     3, 33|        przednówek - mówiła cicho. - Byście chcieli, to mam parę groszy,
22     3, 34|             ten czas uwarzę, a może byście i jajków zjedli? co?~Ale
23     3, 34|       nieśmiałością się odezwała:~- Byście mi to, Rochu, ołtarz pomogli
24     3, 35|             kowalu! Sąd powiadamia, byście przywieźli pięćset rubli
25     3, 35|            Płoszka.~- Ze strachu to byście go i wydali... co? - szepnął
26     3, 35|            ciepnął zapalczywie:~- I byście se, pludry, poszły do wszystkich
27     3, 35|            A jeszcze to wam dołożę, byście zapamiętali... jako ogień
28     4, 37|          tylachna ostało po kim, to byście się do siódmego potu wydzierali
29     4, 37|             ozwała się kąśliwie: ~- Byście tam czego uschniętego nie
30     4, 39|             A już w tym moja głowa, byście ostali przy gruncie. Jeno
31     4, 39|             robiła co najgorsze, to byście jej przepuściły, ale że
32     4, 48|             was ze szczerego serca, byście mi odpuściły.~- Złości już