Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           karczmach podnosiły się wrzaski pijaków i kłótnie.~Jakoś
 2     1, 11|         ino pisk, śmiechy i babie wrzaski odpowiadały.~A matka z synami
 3     1, 12|        się granie jakieś, śpiewy, wrzaski bliskie.~W ten sam czas
 4     1, 12|           to nasienie najbardziej wrzaski i zabawę czyniące, rozwalały
 5     1, 12|           kury gdakały z chlewów.~Wrzaski buchnęły we świat i pryskały
 6     2, 13|         hukania Bóg wie czyje, te wrzaski, te wycia!~Chałupy trzeszczały,
 7     2, 13|           Zaroiło się na drogach, wrzaski się podniesły w opłotkach,
 8     2, 13|    dziećmi, wrychle też jazgoty a wrzaski szły stamtąd, a sama przygarniała
 9     2, 17|           wieś całą roznosiły się wrzaski.~Ale Jagusi nie było w sercu
10     2, 22|       Krzyk się podniósł w izbie, wrzaski, rwetes, bieganina, przegony,
11     2, 22|    jeszcze słychać było na drodze wrzaski i naszczekiwania psów.~-
12     2, 25|      wyciągania sań, rżenie koni, wrzaski dzieci, klątwy, to kobiece
13     2, 25|           nimi niesły się płacze, wrzaski i lamenty pozostałych.~ ~. . . . . . . . . . . .~ ~
14     2, 25|         wyłuskiwał.~Podniesły się wrzaski nieludzkie, przekleństwa,
15     2, 25|          ziemi, że już przymilkły wrzaski, a tylko ciężkie charczenia,
16     3, 30|       wszystkie drogi i obejścia, wrzaski, śmiechy, przegony narastały
17     3, 31| spędzonych do zagród, dziecińskie wrzaski, że cała wieś huczała i
18     3, 32|        łeb spuszczał, głuchnął na wrzaski, cierpliwie się otrząsając
19     3, 33|         Dopiero jakieś niedalekie wrzaski podniesły ją na nogi.~Jakby
20     3, 33|        nie przebierały.~Więc jeno wrzaski z tego szły i gniewy, bo
21     3, 33|   powstawały prawie co dnia takie wrzaski a gonitwy kole chałupy,
22     3, 34|         odzywając się już na jego wrzaski, porozchodzili się po chałupach.~
23     3, 34|          się galancie kurzyło, że wrzaski, muzyka; tupoty a siarczyste
24     3, 35|          piszczałek i dziecińskie wrzaski roznosiły się od wsi, żabie
25     4, 37|           te dziecińskie śpiewy i wrzaski.~A chłopi mimo kobiecych
26     4, 38|     niepomierny gniot, harmider i wrzaski kieby w jakiej bóżnicy.~
27     4, 38|           co tam dzieci podniesły wrzaski kajś niekaj i konie szarpnęły
28     4, 38|         katarynki, ni ten ścisk i wrzaski. Szła z drugimi, porwana
29     4, 44|          domu znowu podniesły się wrzaski pisarzowej, brzęk talerzów,
30     4, 45|    obdzierał.~- Zwyczajne babskie wrzaski, żeby ją prał kijem, toby
31     4, 49|           dzieuszyne przyśpiewki, wrzaski radosne, nawoływania, turkoty