Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           Macieju, bo ten żółtek powiada, że dobra, a pewnikiem cygani...~-
 2     1, 7 |         ospostarł nad nim ręce i powiada:~- Nie zabijajcie go, ludzie,
 3     1, 7 |          kiedy już odchodził, to powiada:~- Krzywdę wam czynił pies?
 4     1, 7 |         zaśmiała się urągliwie i powiada:~- Baj baju, chłop śliwy
 5     1, 8 |        naczelnik!... Chłopaki... powiada... Narodzie... powiada...
 6     1, 8 |           powiada... Narodzie... powiada... Szlusuj... szlusuj... -
 7     1, 10|  Przekpiwasz się, a on najlepiej powiada, że póki ociec żyją, to
 8     1, 10|          Zabrała mi pierzynę, bo powiada, że dzieci nie mają pod
 9     1, 10|          na werku i jęczy ino, a powiada, że całkiem wstać nie może,
10     1, 11|      trzeba, kiej urzędowa osoba powiada...~- Szkoły nam takiej nie
11     1, 12|         Sama głupia, ani wie, co powiada... - mruknął oburzony srodze,
12     2, 15|          Łysek.~- Przezwiska nie powiada, Kubę jakiegoś szuka, któren
13     2, 17|       się w niej ducha, Jambroży powiada, że jeszcze z pacierz, a
14     2, 18|     usiedzi.~- A bo jej się cni, powiada.~- Ale, zabawy se będzie
15     2, 18|         se będzie szukała.~- Tak powiada, by ino się od roboty wykręcić.~-
16     2, 19|        się od drugich słodkiej i powiada:~- Wagę przynieśta!~Przynieśli
17     2, 19|     stawią... liczą, aż tu cosik powiada: S... s... s... Socha niby,
18     2, 19|   Roześmieli się wszyscy, a Kłąb powiada:~- Zmyślna jucha jest, choć
19     2, 22| żałośliwe, przytuliła do serca i powiada tkliwie:~- Prowadź do chałupy,
20     2, 22|         pobłogosławiła kobietę i powiada do struchlałego księdza:~-
21     3, 30|       przez złość la Lipiec, mój powiada... - urwała nagle pochylając
22     3, 31|       niby pan Jacek we święto i powiada: "Wprowadzę się do ciebie,
23     3, 33|          radził. "Niech ucieka - powiada - najmniej dziesięć lat...
24     3, 34|         przeciwiła, by szedł, bo powiada, co będzie buty darł na
25     3, 34|    Stacho się uparł i poszedł. I powiada, że może w pacierz po oddaniu
26     3, 34|     Sikory.~- Spił się i bele co powiada:~- Swoje trzymam, że cię
27     3, 35|          Rocho pomyślał krótko i powiada:~- Sposób to zbójecki, ale
28     4, 38|          swoje grubachnym głosem powiada...~Zaś drugi, nieco pomniejszy,
29     4, 43|      odbiła od stada, Szymek też powiada: zaraz tu po nią przylecą!
30     4, 45|         sam, słyszane to rzeczy! powiada, że ojciec z ludzi zdzierał!
31     4, 47|       lnu... przylatuje któraś i powiada... dziw trupem nie padłam...