Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       młódka pójdzie za niego, niechby tylko rzekł.~- Już dwie
 2     1, 6 |     chłopaków latało za nią? - niechby tylko chciała, to choćby
 3     1, 12|      boli, pomogło widać... że niechby tylko miał więcej mocy,
 4     2, 13|      ni się przed kim wyżalić! Niechby ją skrzyczał, niechby nawet
 5     2, 13| wyżalić! Niechby ją skrzyczał, niechby nawet i zbił, wiedziałaby,
 6     2, 14|      ma owce, ten ma, co chce! Niechby tak sami wyrabiali! Hale!... -
 7     2, 20|       nic złego nie zrobiła!~- Niechby zrobiła, nie tak bym gadał
 8     2, 21|     Boryna!~Zaczęła marzyć, że niechby się jeno dorwała z powrotem
 9     2, 21|       z powrotem gospodarstwa, niechby znowu poczuła ziemię pod
10     2, 22|        zakończyła Płoszkowa.~- Niechby się mnie czepiła, nie darowałabym! -
11     2, 22|   zapamiętałym wzruszeniem, że niechby się jawił w ten moment,
12     2, 22|        się jawił w ten moment, niechby rzekł to słowo, a poszłaby,
13     2, 25|       wesela i takiej mocy, że niechby się kto sprzeciwił, na proch
14     3, 27|     Spotkasz ich, to przypędź, niechby z szopy koryto przynieśli
15     3, 28|       Jagustynka przyjdzie, to niechby pomyła cebrzyki, beczki
16     3, 28|   całkiem rozwidnić...~- No... niechby przyszło do tego co rychlej!...~
17     3, 28|      schować przezpiecznie, bo niechby ich dopadł, ukradnie rozmyślała
18     3, 29|      gęsto, Maryś, za gęsto... niechby wyrósł, to zwieje się w
19     3, 29|       co najpilniejsze! Juści, niechby chłopy wróciły, a w mig
20     3, 29|      przygnieść... no, no!~- A niechby przygniotło, niechby nas
21     3, 29|         A niechby przygniotło, niechby nas wszystkich zabiło, to
22     3, 30|        ludzką se pomagają... a niechby tak po chłopsku z gołymi
23     3, 31|       bo takusieńka jako i wy: niechby kołek, bele w czapie na
24     3, 31|      pisnęła któraś.~- Prawda, niechby cię ochuchała, a już by
25     3, 33|  kobiety la drugich najgorsze: niechby najbielsza, nie przepuszczą
26     3, 34|      wszyćkie takie święte, że niechby je kto tak przyniewalał,
27     3, 34| dziesięć, cała gospodarka!~- I niechby dodał co niebądź krzaków
28     3, 35|             To Rocha ugodzić i niechby dalej nauczał; dzieciom
29     4, 37| powiedali, ściągając, z pól.~- Niechby jeszcze padało, czyste złoto,
30     4, 40|        ważono tknąć ni palcem. Niechby jucha spróbował który, dałbym
31     4, 46| przeciwić, ani mowy o tym...~- Niechby się kaj schował, trza go