Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       zbolały grzbiet, odetchnął głęboko, popatrzył bezmyślnie na
 2     1, 2 |          Boryna, ale zamedytował głęboko, że mu to samemu do głowy
 3     1, 2 |          zasię zbierał w sobie i głęboko w głowę patrzył, coby czego
 4     1, 3 |         tak obficie, że wyboje i głęboko powyrzynane koleiny pokryły
 5     1, 12|         nie zważał na to, bo się głęboko zamedytował ~- Wyzdrowiałbym!
 6     2, 14|         mógł, rozczuliła się tak głęboko, że i wypowiedzieć trudno.~
 7     2, 15|           schował złość do Antka głęboko za pazuchę że go tam żywym
 8     2, 16|    zaczął z niej czytać cichym a głęboko wzruszonym głosem:~-Jako
 9     2, 16|           A tymczasem zaś Witek, głęboko tknięty słowami, że w noc
10     2, 16|       wyciągał ramiona, wzdychał głęboko, pochylał się w skrusze
11     2, 18|     rzadką bródkę i ciemne oczy, głęboko wpadnięte i jarzące mocno;
12     2, 19|          dziergany złotą nitką i głęboko, do pół piersi wycięty,
13     2, 20|         komin i coś sobie myślał głęboko, bo prawie się nie odzywał.
14     2, 21|         przęślicę i zadumała się głęboko nad swoją dolą rozważając
15     2, 22| wniebowzięta, tak czuła wszystko głęboko, tak brała w siebie i za
16     3, 29| przyszedł na myśl Antek z Jagną. Głęboko się zamedytowała.~- A jak
17     3, 30|        niesie i dokąd.~Wzdychała głęboko, czasami ręce rozwodząc,
18     3, 32|      stały i siwiły się koleiny, głęboko wyrznięte.~Ni żywej duszy
19     3, 35|          mądre słowo! - wyrzekał głęboko zniechęcony.~- Daj spokój,
20     3, 35|        ma komu - zmartwiona była głęboko i zła - Ale wójta to ni
21     3, 35|       milczeniu. Hanka czuła się głęboko dotknięta całą sprawą.~-
22     3, 36|         że przystanął, westchnął głęboko i rzekł wesoło:~- Prawda,
23     4, 38|        rozwodził ręce i wzdychał głęboko, to gdziesik zapłakało dziecko
24     4, 38|          białe krychy na stole i głęboko deliberowali.~- Prawda,
25     4, 40|        sercem, ale cały dom spał głęboko, nawet dzieci nie matyjasiły,
26     4, 40|          kłosami. Rozradował się głęboko, gdyż było pięknie wyrośnięte,
27     4, 45|        pleciuchu jeden - myślała głęboko dotknięta - Jasio miałby
28     4, 45|           nachylił się i zajrzał głęboko w te modre przepaście; modlitwę
29     4, 45|  przerwał czytanie i zajrzał jej głęboko w oczy.~- Prawda, jakie
30     4, 45|             buchnął wzgardliwie, głęboko zgorszony.~- Bajdy! Hale,
31     4, 46|   mozolić na darmo!~Zadumali się głęboko nad tymi rzeczami.~Wiater