Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |     wychylały się złote obręcze i święte, surowe twarze, i smugi
 2     1, 5 |           coraz bladsze - niby te święte Hostie w dogasających brzaskach
 3     1, 5 |        czego jeszcze.~Gdzie znowu święte obrazy przedawali w pozłocistych
 4     1, 6 |           wznosząc oczy na obrazy święte.~- A kto już pomarł, nie
 5     1, 7 |             obrazki dzieciom daje święte, a jak niektórym, to i takie
 6     1, 7 |                lizał raz w raz te święte, przebite goździamń, konające
 7     1, 9 |            zobaczysz ta... to ino święte widzą abo i zasie pokrzywdzone
 8     1, 9 |       czytał a powiadał pobożne i święte historie. Ludzi było dość,
 9     1, 11|      robił i żył, jak przykazania święte nakazują, a przed się nie
10     1, 12|           składał duszę swoją pod święte Panajezusowe nóżki.~.............................................................~
11     2, 16|        się narodził, niech będzie święte imię Jego pochwalone!~Powtórzyli
12     2, 16|       jakby między nimi leżało to święte Dzieciątko Jezus.~Ogromny
13     2, 16|         powiadał w głos łacińskie święte słowo, to naród wyciągał
14     2, 16| wszystkich serc rwiącą, aż pod te święte nóżeczki Dzieciątka.~Gdy
15     2, 24|     westchnienie się rozległo, to święte słowo "Jezus" zabrzmiało
16     3, 26|          gorejące, ciepłe kiej to święte oko miłosierdzia Pańskiego
17     3, 26|     głosiły ją światu i to słońce święte, i ten wiater pieszczący,
18     3, 26|          po rozstajach stróżowały święte drzewa krzyżowe i jensze
19     3, 29|            o nawozy i o to ziarno święte...~A któż miał iść w pole,
20     3, 30|    morzach! A te obraziki też nie święte?~- Zobaczcie! - podsunął
21     3, 30|           różne, to przypowieście święte, to cudeńka takie o świecie,
22     3, 31|            kaj przy chrzcie Oleje święte kładli na nie, i prosto
23     3, 31|        wzdychem serdecznym rzucał święte, rodne ziarna, posiewał
24     3, 32|  rozśpiewane i tak bardzo cudne i święte, jako te Hostie unoszące
25     3, 34|       padnie.~- Bo wszyćkie takie święte, że niechby je kto tak przyniewalał,
26     3, 34|           się chorągwie, obrazy i święte figury całe w tiulach a
27     4, 37|        wszystek! - jak mówi Pismo święte.~Bo oto stanął se ten wędrownik
28     4, 38|          se pociągne z drugimi... święte miejsca obacze... co nowego
29     4, 49|        rozrastać się złemu! Pismo święte nas poucza: jeśli zgorszy
30     4, 49|           pola, zrobiło się jakby święte nabożeństwo znojnej, nieustannej