Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         bo wiedziała o nim różne różności ,jak to we młynie gospodarzy ,
 2     1, 5 |         ze sprzętów, i z różnych różności gospodarskich, z czego i
 3     1, 5 |   wszystko, co mieli, nakupowali różności i użyli jarmarku, co się
 4     1, 7 |        Na zimę idzie, to się już różności zaczynają.~- A bo kary na
 5     1, 8 |        niezgorzej i nuż wywodzić różności, nuż prawić, aż się wójt
 6     1, 11|   chorągwiami, z obrazami i inne różności, że spamiętać trudno, a
 7     2, 16|       kowal też opowiadali różne różności.~A w końcu Jagustynka, która
 8     2, 20|        jaki bywały, to opowiadał różności o świecie i tygodniami we
 9     2, 22|          pomagał jej opowiadając różności o nim, jako tylko nieśmiały
10     2, 22|      upiory, czy smoki, czy inne różności, a tak utrafiała, że każden
11     2, 24|        gospodyń szeptano również różności, jeno tyle że ciszej i ważniej.~-
12     2, 25|         juści, że z tych różnych różności rodziły się we wsi ciągłe
13     2, 25|          Zaczęli opowiadać sobie różności, a przechwalać się z przewagi
14     3, 26|   światło wyjmując z wolna różne różności, jakie przyniosła.~Otoczyli
15     3, 27|   Jagustynką na czele pogadywały różności, Józka zaś z Nastką i z
16     3, 28|    garach parkotały gotujące się różności, z których czyniono kiszki,
17     3, 29|  pomyśleć i tyle jeszcze inszych różności, że już w każdej chałupie
18     3, 29|      mięsiwa i onych smakowitych różności.~Że zaś nie wszędzie mieli
19     3, 29|         sucha dopiero znaczyła w różności roztopionym woskiem, a potem
20     3, 30|       dziewczyna zaraz nadrobiła różności na talerz i poniesła. Nie
21     3, 30| zaciężyło na sercu, a jeno takie różności drugie, Antka się nie tyczące,
22     3, 30|       wolniuśko się delektować i różności sąsiedzkie rozpowiadać,
23     3, 30|         a potem powiadał jeszcze różności, gdyż srodze się rozciekawili.
24     3, 31|        przysiadł i jął im prawić różności, jak to Cygany swojego króla
25     3, 32|         do serca przyciskał, a o różności wypytywał.~Kiedy zaś już
26     3, 34|     Weronki siedział wysłuchując różności.~Na świecie miało się już
27     3, 34|        wstyd przez niego i różne różności.~- Trzymam i o tobie swoje,
28     3, 35|     zaglądał w obejścia, pytał o różności, a głównie z kobietami się
29     3, 36|    gotowego grosza.~Ale i bez te różności przednowek stawał się coraz
30     4, 40|       którego Antek jął wyjmować różności, a podawać każdej z osobna.~-