Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     huczał czasami, przechodził miejscami -w kłótnię, że jakie takie
 2     2, 13|          pozapychanych gliną, a miejscami słomą z. nawozem! A niski
 3     2, 14|      zwolniła nieco bo zapadała miejscami w chrupiący śnieg aż po
 4     2, 15|     robienia na mrozie twarz mu miejscami łuszczyła się ze skóry,
 5     2, 21|       zwietrzały susz zaścielał miejscami po kolana, kajś niekajś
 6     2, 21|        po kolana, to gurbił się miejscami w zagony, bo drzewa stały
 7     2, 24|  wszystko szklistą powłoką, ale miejscami topniał od przytajonych
 8     2, 25|        i puszczały lody, to już miejscami, po stronie przypołudniowej,
 9     2, 25|        od tych wycinków, że już miejscami na niższych polach widziały
10     3, 26|        i już latosie podorówki, miejscami zaś w dołkach siwiały wody
11     3, 26|      kretowiskami, kamieniem, a miejscami błotna, ale nie zwracała
12     3, 26|        te płoty albo ta ziemia, miejscami już przesychająca, abo zaś
13     3, 28|   przebierających się suchszymi miejscami do kościoła.~Hanka przyśpieszała,
14     3, 29|     kroku: płoty się ano waliły miejscami, gdzie zaś przez odarte
15     3, 29|        się nie pokazało, jednak miejscami rozrywały się niskie, białawe
16     3, 29|     kiej na dłoni, pozieleniałą miejscami, a gdzie płową od rżysk
17     3, 29|     Żmudna była robota, bo wosk miejscami nie chciał trzymać albo
18     3, 30|        sienie powywierane, jeno miejscami na słonecznej stronie wygrzewali
19     3, 31|          gdyż role były jeszcze miejscami przepadziste, a na darmo.~
20     3, 31|       się miesięczne brzaski, a miejscami z wyrw głębokich kieby w
21     3, 32|     pełno było jeszcze kałuż, a miejscami tak grząsko, że po kostki
22     3, 32|        rodnych, co pogarbione i miejscami ździebko wzdęte, jako te
23     3, 32|       krwawych dymach, że tylko miejscami, kaj wyniosłe chojary stały
24     3, 32| świergotania:~Droga kręciła się miejscami samą krawędzią pól, że chłopy
25     3, 34|         maiły ściany, drogę też miejscami równali zasypując wyboiska,
26     4, 38|       oczami, kwitnęły modraki, miejscami, kaj ździebko wymiękło,
27     4, 39|         poszły pleć len, bo się miejscami tak często puszczała złotucha,
28     4, 39|       się chłopi, że już z tego miejscami przychodziło do swarów...~
29     4, 40|      niezgorzej. Trzeba jeszcze miejscami przysiec, za bujna. Na górce,
30     4, 45|          jałowców i grabów, zaś miejscami świerkowe zagaje rozpychały