Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       na dziada siedzącego przy kominie; był to ten stary ślepiec,
 2     1, 2 |     tliła się nad okapem, ale w kominie musiał się buzować tęgi
 3     1, 3 |  Kartofle już mocno perkotały w kominie, gdy Józka przyszła od udoju
 4     1, 5 | wieczerzy w Borynowej izbie.~Na kominie buzował się wesoły ogień
 5     1, 6 |         człowiek grzał się przy kominie.~- Skończyliście, Jaguś?~
 6     1, 7 |     ludzi.~Ogień buzował się na kominie i rozświetlał ogromną izbę,
 7     1, 7 |         Jaguś ogrzała ręce przy kominie, ostawiła trepy pod oknem
 8     1, 7 |         nad wielkim cebrem przy kominie; rozdziany był, że ostał
 9     1, 12|        narządzały, aż huczało w kominie, że Witek ledwie nadążył
10     2, 13|          Hanka zażegała ogień w kominie i wyjrzała przed sień. Wcześnie
11     2, 13|     wzuła trepy na bose nogi, w kominie ledwie się tliło, bo jałowcowa
12     2, 16|        ogień wesoło trzaskał na kominie i rozświetlał całą izbę,
13     2, 17|         ogień wesoło buzował na kominie, głucho jej jakoś było,
14     2, 18|         kąta w kąt, poprawiał w kominie, zachodził do stodoły, to
15     2, 18|         panował mrok, bo ino na kominie żarzyły się głownie. Jagna
16     2, 19|       Tęgi ogień buzował się na kominie, że z pół izby zalewało
17     2, 19|       mrok, bo ino te głownie w kominie rozżarzane wichurą pędu,
18     2, 22|        czasem ogień trzasnął na kominie albo czyjeś westchnienie
19     3, 27|   Mamrotała rozpalając ogień na kominie.~Wywiedła dzieci na ganek
20     3, 27|       gwarno, ogień trzaskał na kominie, wieczerza się dogotowywała,
21     3, 28|   Rozdział 3~- Józia, rozpal na kominie i co jest garnków, zbierz,
22     3, 28|       szynki.~Ogień trzaskał na kominie i tak się galanto buzowało,
23     3, 28|         siedział z dziećmi przy kominie i wystrugiwał im wiatraczki;
24     3, 29|      grobu Ciała Jezusowego.~Na kominie huczał duży ogień i w grapie,
25     3, 30|  zwyczaju nie rozpalono ognia w kominie, kontentując się zimnym
26     3, 30|         wieczerzą ustawionych w kominie żarzyły się węgle, a świerszcz
27     3, 34|  Jędrzych pijany do cna ryczy w kominie.~Nie pytali o więcej, gdyż
28     3, 36|      długim namyśle pogrzebał w kominie, zaś potem, jak stał, boso
29     4, 39|     spytała rozpalając ogień na kominie.~- U Kozłów byłem, dziecko
30     4, 42|       zieloną wiechę zatknął na kominie i poleciał do swojej roboty.~