Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |        jedzenie, a i ta myśl, że gdyby miał jaką strzelbę, toby
 2     1, 7 |          złodziej, bo nauczny.~- Gdyby tak mnie konia wyprowadzili,
 3     1, 10|         psie, skamlące oczy... i gdyby nie ona!... Żeby to byt
 4     2, 13|        cepów dudniało głucho jak gdyby spod ziemi. Drogi leżały
 5     2, 15|        bo mu się tak podobało, a gdyby zechciał brzuchem do góry
 6     2, 16|       śpiewać nawet była gotowa, gdyby to był nie adwent !~Popatrzył
 7     2, 16|          chcę i tyle!~- Przecież gdyby było dziecko, to w razie
 8     2, 16| cierpieniem mógł zbawić naród, a gdyby nie to, to już by zły całkiem
 9     2, 17|      wyprzędza ze wspominek, jak gdyby z kądzieli, i omotuje sobą
10     2, 17|        Nie zniesłaby tej złości, gdyby nie wspominki o Antku i
11     2, 17|            myślała z tkliwością. Gdyby się zjawił teraz, w tym
12     2, 21|       jak go kiecką przywabią.~- Gdyby na mnie padło, na środku
13     2, 21|       kamień już by się rozpękł, gdyby go robak taki przewiercał!
14     2, 21|         poniewierki by nie było, gdyby się Antek nie sprzągł z
15     2, 21|       się na śmierć pod drzewem, gdyby nie Boryna.~- Dojrzał mnie
16     2, 22|        król!~- Jezus, umarłabym, gdyby król do mnie przemówił! -
17     2, 24|       słowa, wzburzona złość, że gdyby się tak jawiła w tej chwili,
18     2, 24|     duszy i tak ją rozpierał, że gdyby nie wstyd, nie zdzierżyłby
19     2, 25|     powstał taki, bieganina, jak gdyby pożar wybuchnął we wsi.~-
20     3, 28|     zrobiło wydatku zbędnego, iż gdyby nie wstyd, byłaby arak odniesła
21     3, 28|       zębami trzymali, to o tym, gdyby się pieniądze znalazły,
22     3, 28|         się coraz bliżej siebie, gdyby nie Rocho, któren akuratnie
23     3, 29|          ten dopust Boży. Jakże? gdyby tak kużden człowiek jeszcze
24     3, 33|         i pomarł prosto z głodu, gdyby nie Witkowe dobre serce,
25     3, 35|     byłyby te wszystkie zachody, gdyby nie pomoc Rochowa. Jakoś
26     3, 35|       mimo próśb i płaczów... że gdyby nie Hanka, już by co złego
27     3, 35|   wszystkim.~- Mówię, co wiem, i gdyby dziedzic znalazł lepszych
28     4, 40|       głos kwardy i karcący, jak gdyby głos sumienia, jął mu prawić
29     4, 41|     wielce chytrze napomykał, że gdyby mu było pilno potrza, to
30     4, 48|          z żałosnym wyrzutem, że gdyby się była w tej chwili zjawiła,