Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          czerwony, a potem długo czegoś szukał w beczkach napełnionych
 2     1, 5 |           jako że każden rad się czegoś nowego dowiedział, a i wieczory
 3     1, 12|          izby, Gulbas z Szymonem czegoś odęci siedzą i mało co pojadają.
 4     2, 14|       się jej często, że krasula czegoś postękuje... albo ją zalewały
 5     2, 14|        ktoś do chałupy zaglądał, czegoś potrzebował i w oczy dobrość
 6     2, 20|    ciągłej trwodze i oczekiwaniu czegoś strasznego, jak kieby pod
 7     2, 22|        niego, nie widząc, że się czegoś niecierpliwi, a ukradkiem
 8     3, 27|           Już mu przeszło, szuka czegoś...~Szeptał nachylając się
 9     3, 30|          było smutnie i tak ckno czegoś, że już wytrzymać nie mogła.
10     3, 30|        lecieć, coś robić, szukać czegoś...~Że i teraz się poniesła
11     3, 33|         i kacze..~- Poszłabym, a czegoś się boję! Bym to wiedziała,
12     3, 33|          co obeschłe z płaczu.~- Czegoś to buczała?~Tłumaczyła się
13     3, 33|         ślepiami toczył.~Niby to czegoś po sadzie szukał i kole
14     3, 33|       dzieckiem na ręku i srodze czegoś zadumana, gdy przysunął
15     3, 36|             A to... to gospodarz czegoś krzyczą!~Poleciała co tchu,
16     3, 36|        się z pościeli, to szukał czegoś koło siebie, że Hanka odchodząc
17     4, 37| przekpinkami, ale dzisia było mu czegoś na sercu ciężko.~- Tyla
18     4, 37|          oczy mu cięgien szukały czegoś po izbie, a same ręce lazły
19     4, 39|        po raz. Jagusia siedziała czegoś chmurna i wzdychliwa, oczy
20     4, 40|     włosach, boże krówki szukały czegoś po twarzy, a zielone, spasłe
21     4, 41|        może zaprowadzić.~Było mu czegoś dziwnie wstyd, gdy wracał
22     4, 42|          każdej rzeczy, jakby do czegoś żywego.~Jął się był właśnie
23     4, 42|         Nastki się przygarniał i czegoś wzdychał, jaże matka rzekła:~-
24     4, 42|         pokończył, łaził jeszcze czegoś, przeciągał strudzone koście
25     4, 42| rzewliwie, a Szymek bzdyczył się czegoś i hardo, zaczepliwie patrzył
26     4, 43|          Nastusi, gdyż iść samej czegoś się wagowała.~- Witek, powiedz
27     4, 43|          Nie szła im rozmowa, on czegoś wzdychał drapiąc się frasobliwie
28     4, 43|      nadzieją usłyszenia dzisiaj czegoś nowego.~I pokrótce zajarzyły
29     4, 45|       poszła ku wsi, ale dziwnie czegoś markotna.~- Pewnikiem przerwałam
30     4, 48|      Albo to mógł spodziewać się czegoś podobnego? Że nawet w myślach