Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        tyle umartwienia, że jaż chyba udzierżyć nie udzierżę a
 2     1, 4 |      dał, nikto nie pożałował - chyba ino te koniska abo i te
 3     1, 6 |              Smok, nie chłop... chyba takiego drugiego we świecie
 4     1, 6 |       Jagnie nic nie brakowało, chyba tego ptasiego mleka... a
 5     1, 8 |  świecie jest, to i nie zmieni. Chyba kapkę przepijemy, matko?~-
 6     1, 8 |  mruknął Szymon.~- Przed ślubem chyba!~Dziewosłęby zmilkli, dopiero
 7     1, 11|      Nie uciekniesz przed dolą, chyba pod tę świętą ziemię; przyjdzie,
 8     2, 13|       jak ten głupi, za wiatrem chyba! Mój Boże, mój Boże! - jękała
 9     2, 13|        dostała, sprzedaje...Już chyba ostatnia marnacja przyjdzie,
10     2, 15|    tęsknicę pije , a nie wleci.~Chyba, żeby Pan Jezus co przemienił...
11     2, 15|         wstyd, taki wstyd, tego chyba Mateusz nie przeniesie!...
12     2, 16|         dygotało i tak biło, że chyba słyszeć musieli dokoła -
13     2, 17|      podzieje biedota, gdzie?~- Chyba Kozły muszą ją wziąć do
14     2, 17|         że nie wyszła... Poleci chyba, nie wytrzyma dłużej...
15     2, 18|         mnie krzywda stanie, to chyba ten pies mi pomoże...~-
16     2, 19|   jeszcze plecy bolą... aleś ty chyba krzepciejszy niźli Wawrzek
17     2, 20|   zmroku?...~- Widzi mi się, że chyba dopiero późno w noc... na
18     2, 21|       Gdzie to i pójdzie? Dadzą chyba, ale to jakie słowo litościwe,
19     2, 21|       to spuści? Kto to pomoże, chyba Bóg jeden albo i Boryna!~
20     2, 22|    rozpoznał jednej od drugiej, chyba jeno po obleczeniu - a zeszło
21     2, 22|    smutna i ciężka, przez którą chyba dopiero w godzinę śmierci
22     2, 22|    imieniowi a krzyczał, że już chyba złemu się cały odda, bo
23     2, 24|     przyniewolił do powrotu, to chyba jeden Pan Bóg wie, ale tego
24     2, 25|      błoto wyrzucane, a ona zaś chyba tyla, by jeno słychać było,
25     3, 26|    stawu jak przódzi, jak zawdy chyba od początku świata, całe
26     3, 28| przyjacielstwo z nią trzyma, że chyba do grobu przed nią uciecze.
27     3, 30|   Dałabym głowę, że kowal.~- To chyba na cosik upatrzonego polował?~-
28     3, 32|  dzieuchy to samo. Wściekną się chyba dzisiaj, boć do każdej ktosik
29     4, 43|      zmyślny i taki robotny, że chyba drugiego takiego nie ma
30     4, 49|    zbóje, wilki jedne. Siekierę chyba chycę i będę rąbał, a nie