Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |     jeszcze pluchy, że drogi nie bardzo rozmiękły i może wytrzyma
 2     1, 5 |          żeby spojrzeć na nią.~- Bardzo ładna - rzucił chłopak.~-
 3     1, 8 |      miał i dziadowi wierzyć nie bardzo wierzył, że to mógł za ten
 4     1, 10|         nogi połamie! - Biadał i bardzo troskliwie szukał, zaglądał
 5     2, 14|        wielki ołtarz.~Ulżyło jej bardzo, jakby się wyspowiadała
 6     2, 15|        po próżnicy szczeka.~- Za bardzo bierzecie do serca, jeszcze
 7     2, 16|            zapytała matka.~- Nie bardzo, ale to już niedługo, bo
 8     2, 16|          ziemie, w Betlejem, nie bardzo podłym mieście, narodził
 9     2, 24|     zaszła, postarzał się bowiem bardzo, wychudł na wiór i pochylił
10     3, 27|        ukrzywdził ją jeszcze tak bardzo, aż dusza pęczniała żalem
11     3, 29|          się jeszcze wzmogła tak bardzo, że nawet mało kto dojrzał
12     3, 30|         w niej pomarł nagle, tak bardzo poczuła się spokojna i dufna
13     3, 30|                        Nazajutrz bardzo późno obudziły się Lipce.~
14     3, 30|        obcą sobie spoglądał, nie bardzo słuchając jej rozpowiadań,
15     3, 30|       wczoraj! - zafrasowała się bardzo, ale że zapachnęła kiszka
16     3, 31|       drzwi.~Musiało też być już bardzo późno, kiej posłyszawszy
17     3, 31|    wszystkich, że choć dzień był bardzo cudny, mało kto wziął się
18     3, 32|           kieby ten dzień majowy bardzo cudne; na jej głowę jasną,
19     3, 32|       brzękiem rozśpiewane i tak bardzo cudne i święte, jako te
20     3, 34| większego chwata!~A że jakoś nie bardzo mu basowali, do karczmy
21     4, 37|        blasków dziecińskie oczy.~Bardzo cudnie było na świecie,
22     4, 37|       chałupę.~Mateusz jakoś nie bardzo był rad, bo się wykręcał.~-
23     4, 37|    przepowiadkami, że chocia nie bardzo wyrozumieli, ale płakać
24     4, 38|             Rozdział 2~Dzień był bardzo cudny, prawdziwie latowy.~
25     4, 41|       gębę po swojemu.~Ale parob bardzo hardo odszczekiwał, ani
26     4, 44|      oznajmił uroczyście:~- Tak, bardzo dobrze, szkoła w Lipcach
27     4, 45|          ogrubnia - tłumaczyła i bardzo ucieszona z jego odwiedzin,
28     4, 45|     pójdźmy razem - mruknął, nie bardzo rad z towarzystwa, wlepił
29     4, 48|   później po ciebie. - Spojrzała bardzo miłościwie.~W chałupie Kłębów
30     4, 49|     nazajutrz dzień podniósł się bardzo cudny, niebo było bez chmur