Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |              za te parę ptaszków, a tylachna pieniędzy! Dobrodziej kochany! -
 2     2, 20|              A bogać tam niewinien, tylachna krowa!~- Chodźcie na drugą
 3     2, 24|         Borynowe opłotki.~Mój Boże, tylachna czasu nogą tutaj nie stąpiła,
 4     2, 25|              Jaguś, dyć mam swojego tylachna, że i nie dziwota, jak się
 5     2, 25|            rodzonego grontu zapisał tylachna... A tobie się już mierzi
 6     3, 26|        nawet pomyśleć nie śmiała.~- Tylachna dzieci, w chałupie ciasno,
 7     3, 27|             tych smutków i utrapień tylachna, że aż ją dziw brał, jako
 8     3, 28|             po ludziach...~- Jezus, tylachna wszystkiego!...~- Cóż poredzić,
 9     3, 28|          Cóż poredzić? któryż to ma tylachna, by wszystkiej biedzie zaradził?~-
10     3, 28|           naszą tu siedzi... jakże, tylachna gruntu ma zapisane... A
11     3, 29|        rąbać lebo i z lasu wieźć, a tylachna inszej, codziennej roboty,
12     3, 30|        głowie ma swoją...~- Prawda, tylachna szmat ostało po nieboszczkach,
13     3, 30|             się ludzie, a tamten ma tylachna pola, że ugorem prawie leży... -
14     3, 30|          opowiadać, jak zwaliło się tylachna narodu, co i połowa nie
15     3, 31|               Przódzi bez całe roki tylachna się nie zdarzało, co teraz
16     3, 32|          głowie!~- Wymizerowali się tylachna czasu, nacierzpieli...~-
17     3, 32|       swoich... co im tam ona?... a tylachna ich wróciło... nawet Kozieł,
18     3, 33|                Skąd wziąć na wykup! tylachna pieniędzy! - jęknęła.~-
19     3, 34|             jego uczynki.~- Ale dać tylachna drzewa, które, jak Mateusz
20     4, 37| Posłuchajcie ano...~- Bych się waju tylachna ostało po kim, to byście
21     4, 37|          lekką śmierć! - szepnął.~- Tylachna wycierzpiał, to mu się należała.~-
22     4, 37|           trzysta rubli kosztuje.~- Tylachna pieniędzy! - dziwowały się
23     4, 38|          tyle miałam z pochówkiem i tylachna cięgiem nowych turbacji,
24     4, 38|          ino sobie dobrze do głowy! Tylachna ziemi la narodu. A toć każdemu
25     4, 38|            podejście, bo żeby dawać tylachna ziemi prawie za darmo -
26     4, 41|         Roboty widać masz na długo, tylachna drzewa!~- A chwaci na jaki
27     4, 42|              Bój się Boga, kobieto, tylachna roboty, a ty jeno wyrzekasz?~
28     4, 47|             wszystkiego zrobiło się tylachna skrzętu i rwetesów, że wieś
29     4, 49|            tym głowiąc, kaj zadział tylachna pieniędzy.~- Musieli go