Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |     kopaczkach.~- Szczęść Boże w robocie!~- Boże zapłać, dziękujemy! -
 2     1, 7 |       jeszcze, a rej wodziła i w robocie, i w śmiechach, bo starego
 3     1, 10|       całkiem się zatracił w tej robocie i do południa narznął tyle,
 4     2, 14|         dam wam, policzymy się w robocie.~Wprowadziła ją do komory,
 5     2, 14|        to...~- Dziedzic jucha, w robocie będzie przebierał , jak
 6     2, 15| milczeniu.~Narodu było dość przy robocie, ino że na pogwarę czasu
 7     2, 15|          równo z dniem stawać na robocie.~I tak mu się zaczęły dnie
 8     2, 15|   wyrwało mu się jednego razu na robocie, aż Bartek posłyszał i rzekł:~-
 9     2, 15| przekpiwała, o czym powiadali na robocie, tyle go to obchodziło razem,
10     2, 15|     stało. A że upodobał sobie w robocie, to się w niej prosto zapamiętał
11     2, 19|    snopem, no, no...~- Boś mi na robocie przypiekał cięgiem, a potem
12     2, 20|        tam Pietrek wieczorami po robocie przegrywał z cicha na skrzypkach
13     2, 25|          gęsto i rzemień bywał w robocie albo i co twardziejsze,
14     3, 28|      Nogi pod nią truchlały przy robocie, mówić nie mogła, tak ją
15     3, 28|    wrychle obmierzło, gdyż się w robocie pomagać ofiarowywała.~-
16     3, 29|         a gdzie było potrza, i w robocie, choćby najcięższej, pomagał,
17     3, 29|       zapłacicie, a nie, to przy robocie jakiej pomożecie, albo prosto
18     3, 30|  Jagustynka.~- Jak taka się przy robocie rucha, to dziw się jej wełniak
19     3, 31|          do garnka, paliców przy robocie nie oglądaj, ale kieliszków
20     3, 31|          to w chałupach zaległej robocie ledwie poradził.~Tylko u
21     3, 33|          jakimś czasie.~- Jakże, robocie żadnej nie poredzę, nawet
22     3, 33|         tak ledwie mogła wydolić robocie. Zapadała przeto na zdrowiu
23     3, 36|      przed świtaniem, zwolniał w robocie, przystawał częściej i zapomniawszy
24     4, 37|       żałował. Widziałem go przy robocie. A zmarnował się przez nas...
25     4, 40|     ledwie się już ruchając przy robocie, a Hanka szła wciąż jednako
26     4, 41|          poszedł.~Kowal był przy robocie; już z dala szczękały brzękliwe,
27     4, 42|       sposób było wytrzymać przy robocie, prosto żywy ogień lał się
28     4, 42|       mocy nie miał i chłopskiej robocie był niezwyczajny, ale miał
29     4, 45|       była do pomocy przy każdej robocie, a przy tym często gęsto