Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |    Mogłeś mi to samo i w Lipcach powiedzieć. - Zły już był.~- Przecież
 2     1, 6 |         wyrwała na wieś, żeby ci powiedzieć. Będzie Ulisia i Marysia,
 3     1, 10|      trza w oczy stanąć i prosto powiedzieć, co się ma...~Będzie dobrze
 4     2, 14|      strzegli, aby o Borynie nie powiedzieć słowa, użalali się nad nią
 5     2, 14|   strzegła, by o Borynie nic nie powiedzieć, juści, że o to Hanka nie
 6     2, 14|          bok i medytowała: teraz powiedzieć o tartaku czy też dopiero
 7     2, 20|         Ale, co tom miał jeszcze powiedzieć... aha... źróbka łazi po
 8     2, 20|        to czasu, to wam zaś chcę powiedzieć, cośmy we trzech uredzili -
 9     2, 21|       miej na widoku.~- Łacno to powiedzieć.~- Kiedy on pierwszy przystąpił
10     2, 22|        psi czas na dworze, kazał powiedzieć, że rano przyjedzie, teraz
11     2, 25| pocieszenia. jakie chcieli sobie powiedzieć i nie poredzili.~- Miłujesz
12     3, 26|         małom nie zabaczyła wama powiedzieć, że wzielim waszą pierzynkę
13     3, 27|     przyniesie od Antka...~- Nie powiedzieć to Jagustynce, żeby jutro
14     3, 27|     stary chce coś tajnego Hance powiedzieć. ~Dosłyszał to stary i uniósłszy
15     3, 29|       tabaki rozmyślał, co by tu powiedzieć na pocieszenie.~Hanka zajęła
16     3, 30|        to wypatrzył i przyleciał powiedzieć! Kapotą Pietrkową go przydusiłem,
17     3, 31|      przegryźć, ale Hanka kazała powiedzieć, że mleka i chleba zbrakło
18     3, 35|     papierze, nie chciałem tylko powiedzieć przy kowalu! Sąd powiadamia,
19     3, 35|     czekacie?...~- Czego? By wam powiedzieć: wara od naszej ziemi! -
20     3, 36|     usilnie grdyką, chciał cosik powiedzieć; ale mu jeno zabulgotało
21     4, 37|          Witek co ino przyleciał powiedzieć. Nie żyje to naprawdę? -
22     4, 38|          jednej.~- Kobus mogliby powiedzieć! - wyrwał się któryś z chłopaków,
23     4, 38|         co mu był kazał dziedzic powiedzieć.~Wysłuchali uważnie, ale
24     4, 39|        Dobrodziej chce wam cosik powiedzieć.~Nie wyszło i Zdrowaś, kiej
25     4, 39|       Moiście, a to wam chciałem powiedzieć, że zrobiliście po chrześcijańsku
26     4, 40|  wyzierając oknem.~- A co? wstyd powiedzieć, ale trąby są nasze chłopy,
27     4, 43|          każdego z osobna, co ma powiedzieć naczelnikowi i jak głosować.~
28     4, 44|         wama naczelnik zapomniał powiedzieć? A tego, żeśta kundle i
29     4, 49|        był spał.~- Musicie iść i powiedzieć swoje! A nie pójdziecie,