Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        rzec, bo zaraz do oczów z pazurami skacze albo rzeknie coś,
 2     1, 3 |          Kozłowa, przyskakując z pazurami.~- A kartofle z organistowego
 3     1, 7 |           i... ino... ino chycić pazurami.~ale juści, że nie śmiały,
 4     1, 9 |         tyla wziął, co pięścią a pazurami mu dały.~A w domu z nikim
 5     1, 10|       żeby ino było za co chycić pazurami... sąd jeszcze jest i sprawiedliwość,
 6     1, 11|          jastrzębie czepiały się pazurami serca, darły i krzyczały
 7     2, 14|         tęższy i kieby żelaznymi pazurami ściskał, bo raz w raz trzaskały
 8     2, 15|     jastrząb wrzepił się w serce pazurami i darł, i ozdzierał.~Ciężko
 9     2, 17|    lecieć i drzeć go choćby tymi pazurami! Nie zniesłaby tej złości,
10     2, 19|          przez moc, ale mnie tak pazurami pobronowała, jakby mnie
11     2, 20|       ten ogień, nie przygasicie pazurami, sam się musi wypalić! A
12     2, 21|      niej, tak weprze całą duszą pazurami, że nic ją nie oderwie i
13     2, 22|        już niejeden dobrze boków pazurami zmacał!...~Bieży, bieży,
14     2, 23|        do bólu, darli się wprost pazurami, jakby chcąc wyrwać z siebie
15     2, 25|         jak kobiety, to prosto z pazurami i wrzaskiem, a wszystkie
16     2, 25|     wrzaskiem baby, przechwyciły pazurami, wpięły mu się w kudły,
17     3, 27|         kwardymi, nieustępliwymi pazurami - wiedziała ci ona już o
18     3, 27|      wysuszony.~- Zedrzeć ci ino pazurami tę gębusię, a nie wynosiłabyś
19     3, 30|          czym to pójdą? z gołymi pazurami ten wiater zagrabiać?~-
20     3, 32|          kiej jastrzębie ostrymi pazurami, zmartwiała na miejscu,
21     3, 33|     kwikiem w kudły się wczepiła pazurami, zaś wójt jął prać pięściami,
22     3, 33| zakrwawione i całą twarz podartą pazurami, jakby ją kto pobronował,
23     3, 35|           bezwolnie chytając się pazurami za węgieł.~Nie pomogły prośby
24     4, 38|         sołtys orząc frasobliwie pazurami po kudłach.~- Musi! Jak
25     4, 39|    śmiechu rzekłem, a wy zaraz z pazurami...~- Juści... przeglądam
26     4, 40|     niekaj podartych słonecznymi pazurami.~Zalatywało grzybami, żywicą
27     4, 43|       wójtowa skoczyła do niej z pazurami, ledwie Antek zdążył je
28     4, 47|        na grudę twarz, poradloną pazurami śmierci, zatrząsł taki strach,
29     4, 49|       sto rąk głodnymi, chciwymi pazurami chyciło ją ze wszystkich