Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |              za mną gonił..."~- "Oto ja.:. oto ja... oto ja..." -
 2     1, 4 |       mną gonił..."~- "Oto ja.:. oto ja... oto ja..." - odbąkiwały
 3     1, 4 |              Oto ja.:. oto ja... oto ja..." - odbąkiwały stękając
 4     1, 10|     słowo, rzeknij!~- A rzeknę - oto pijanica jesteście i judasz,
 5     1, 12|          ze wszystkiej mocy... i oto nic go teraz nie boli, pomogło
 6     2, 14|       świadczył.... a teraz stoi oto w pośrodku drogi i biedzi
 7     2, 16|      święty patrzał!~Nawet teraz oto wygrzewał się przed kominem,
 8     2, 16|       śniegu, a za nim drugie.~- Oto gwiazda Trzech Króli, betlejemska
 9     2, 22|         piorun w niego trzasnął!~Oto kiedy on wojował i nieprzyjacioły
10     3, 26|    przywierając oczy niegodne.~I oto dzień się stał, jako to
11     3, 26|         tej zwiesny i powraca ją oto do swoich, powraca do rodzonych...~
12     3, 26|   wyzierały słomiane wiechcie.~A oto i sołtysowa chałupa, szczytem
13     3, 27|   przemogła, i doczekała się, że oto Pan Jezus przemienił wszystko
14     3, 27|     zabiegliwy, jak mało któren.~Oto i teraz, ledwie co Jagna
15     3, 27|   rozpiera, podrywa i ponosi, że oto poszłaby na kraj świata,
16     3, 28|           To po dobroci dacie tę oto ćwierć i połeć słoniny.~-
17     3, 29|        było całkiem co inszego - oto, że ziemia stojała odłogiem,
18     3, 30|        człowiekowemu szczęściu i oto w ten czas wiośniany, w
19     3, 30|       przeiskiwały dzieci.~I tak oto przechodziły godziny cichości
20     3, 31|         zgoła nie do uwierzenia. Oto rozpowiadał radośnie, jako
21     3, 32|          i szlochów radosnych, a oto sama iść musi, z dala od
22     3, 33|       wsi znowu się zakotłowało.~Oto Płoszka zmówił się z młynarzem
23     3, 35|    inszym trza sposobem z niemi; oto nie przeciwiać się, przytakiwać,
24     3, 36|       zgoła, co się tam stało:~A oto co było. Maciej już od samego
25     4, 37|          twarz w proch ziemi, bo oto ze świtowych szarości wzeszło
26     4, 37|        jak mówi Pismo święte.~Bo oto stanął se ten wędrownik
27     4, 39|       mam la was i dobrą nowinę: oto dzisiaj abo najdalej jutro
28     4, 45|       janioł zestąpił z obrazu i oto płynie ku niej ze słodkim
29     4, 48| wiedziała bowiem tylko jedno, że oto siedzi przed nią ten ponad