Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |          środku pomieścić się nie mogli.~Dziady uczyniły ulicę od
 2     1, 11|        się niejedni wstrzymać nie mogli, bo same nogi niesły, więc
 3     1, 11|           mają i żenić by się już mogli!~- Tyle dziewczyn jest we
 4     1, 11|           że nijak jej chycić nie mogli, aż sama im właziła w ręce,
 5     2, 15|        zeżerały drzewo, że ledwie mogli nastarczyć i Mateusz poganiał.~
 6     2, 16|          i owak, a pojąć tego nie mogli. Juścić, moc boska jest
 7     2, 16|          duszę swoją miało... nie mogli tego wymiarkować. I nie
 8     2, 19|        inom ja nie dosłyszał, ale mogli drudzy.~- Bo już mi ścierpieć
 9     2, 19|      stowarzyszali się, gdzie ino mogli i gdzie kto ustojał, bo
10     2, 19|           samotnie, bo że się nie mogli z nim dogadać, gdyż nic
11     2, 21|          w nich siepał, że ledwie mogli się utrzymać na nogach,
12     2, 21|        sobą gałęzi, że ledwie się mogli przeciskać do środka, cisza
13     2, 22|     bolały.~Porozsadzali się, jak mogli, kto na ławach, kto na skrzyniach,
14     2, 23| wieczystym głodem trwania... ~Nie mogli już mówić, tylko nieprzytomne
15     2, 25|         naród krzywdzili, jak ino mogli.~- Kiej takie głupie barany
16     2, 25|         przeprzeć się jeszcze nie mogli, bo dworscy pozeskakiwali
17     3, 28|     bliska i z taką mocą, że bych mogli, na śmierć by się przebodli
18     3, 30|      jakiego zęby do bron kują.~- Mogli ukraść choćby i z kuźni
19     3, 30|         czy mu nie zginęło.~- Tak mogli ukraść, jak mogli przynieść
20     3, 30|             Tak mogli ukraść, jak mogli przynieść z sobą, wójt to
21     3, 31|     często kicał, a tak wolno, że mogli zrachować, ile razy zabielił
22     3, 31|           w polnych robotach.~Nie mogli zrazu uwierzyć, ale kiej
23     3, 32|        drogę od Woli, boi tamtędy mogli powracać.~Hale cóż, kiej
24     3, 33|       tego szły i gniewy, bo cóż? mogli to poredzić gospodarzom
25     3, 36|      ogona.~Juści, co nie wszyscy mogli wywalić tyle gotowego grosza.~
26     4, 43|         gruszek nanosił tyla, ile mogli zjeść kryjomo przed starszymi,
27     4, 44|      teraz na ciężkim przednówku? Mogli to płacić, kiej niejednemu
28     4, 44|          gnaty wyciągał.~- A żeby mogli, to by jutro wrócili pańszczyznę! -
29     4, 45|           którzy chociaż szli jak mogli najpowolniej, zrównali się