Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        które wchodziły do stawu po kolana, piły wolno i podnosiły
 2     1, 3 |           płaczem i rzuciła się na kolana przed sędziami z krzykiem :~-
 3     1, 4 |        Powtarzał prędko, bo go już kolana bolały od klęczenia, ale
 4     1, 4 |         drogę i pokornie podjął za kolana.~- Cóż to powiecie? Aha...
 5     1, 4 |           się do ołtarza i padł na kolana - jęk przeleciał kościół,
 6     1, 7 |        ściskały dygocząc z uciechy kolana a rzucały ramionami , parobki
 7     1, 7 |            nie rymnie przed Nim na kolana, kiej nie rykną płaczem
 8     1, 9 | rozchwianych sennie osuwali się na kolana; do stóp Chrystusa rzucali
 9     1, 11|           starszych podejmowała za kolana!...~Zawrzało w izbie, bo
10     2, 14|            w chrupiący śnieg aż po kolana, że trepy trzeba było wyciągać!~-
11     2, 15|             dwojaki wziął pomiędzy kolana i łakomie pojadał kapustę
12     2, 16|           zakołysał, pochylił i na kolana padł przed majestatem Pańskim.~
13     2, 21|        susz zaścielał miejscami po kolana, kajś niekajś zieleniły
14     2, 21|        ciężko było, śnieg leżał po kolana, to gurbił się miejscami
15     2, 22|        gdzie ciepło było, trawy po kolana, źródełka bełkotały i skrzyły
16     2, 22|           strach go wziął, padł na kolana, ryknął płaczem i wyciągnął
17     2, 24|       przymilkł całkiem i upadł na kolana, i pochylił obnażone głowy...~
18     3, 26|           stara z nagła padając na kolana.~...iżeś swoją świętą przyczyną
19     3, 29|            pod chałupami, błoto po kolana i nieporządki pod ścianami,
20     3, 33|           mam inaczej? Może cię za kolana podjąć i dziękować, żeś
21     3, 34|           i położyła mu węzełek na kolana.~Były w nim papierowe pieniądze,
22     3, 34|            obleczenie.~- Cie!... a kolana ci się czerwienią przez
23     3, 35|         Spuściła prędko wełniak na kolana i spojrzała na niego, ale
24     4, 37|      ziemie?...~A Maciej rymnął na kolana, że to śpiewania janielskie
25     4, 38|      siostry jęły mu się drapać na kolana i wieszać na szyi, tulił
26     4, 39|        jęły mu w podzięce obłapiać kolana, zaś Józka przypadła mu
27     4, 40|         jął się gramolić na ojcowe kolana bełkocąc cosik. Antek objął
28     4, 40|          dostał jesienią, są mi po kolana.~- Nie bój się, da ci nowe
29     4, 48|       sparła się, piersiami o jego kolana i zatonąwszy mu w oczach