Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |       wyklinać będą...~- Będzie galanto, ja, wójt, to wama mówie.~
 2     1, 11|      wewnątrz wyporządzone było galanto.~Po drugiej stronie, gdzie
 3     2, 14|   pacierze dół był przywalony i galanto oklepany.~Ale mroczeć już
 4     2, 15|       bo mróz prażył i poganiał galanto.~Młyn turkotał wciąż, a
 5     2, 18|         lekują się tam obaj tak galanto, aże na drodze się rozlegają
 6     2, 20|     pacierza Józkę i Witka.~Tak galanto umieli, aż się dziwił i
 7     2, 21|   przechodziła, kurzyło jeszcze galanto po drodze, że domów nie
 8     3, 26|       nie dojrzanych, i tak się galanto rozwidniało, iż ano bory
 9     3, 26|    pamiętały! Ale Michał wyrósł galanto, pewnikiem już dobrodziejowi
10     3, 26|      mam, to se wdrobię i pojem galanto.~Jakoż Kłębowa wnet jej
11     3, 27|        Pod chałupami dogrzewało galanto, że już muchy wyłaziły na
12     3, 27|         będę, a on jeno poradzi galanto szlachtować i mięso sprawić.
13     3, 28|      się śpiesznie na wczesny i galanto rozkisły poranek.~Dzień
14     3, 28|        sporo gorzałką zalać, to galanto sól wyciągnie.~- A wy zawdy
15     3, 28|        obwisły brzuch, a moknąc galanto, bo deszcz mżył coraz gęstszy
16     3, 28|   trzaskał na kominie i tak się galanto buzowało, że w całej izbie
17     3, 29| przesuszał role, bo już od rana galanto zbielały zagony, a drogi
18     3, 29|          białawe chmury i niebo galanto modrzało. Mówili, że na
19     3, 30|         tych słowach, ulżyło im galanto i dufnuść wstąpiła w serca.~
20     3, 30|         roki w tę porę.~Zaspali galanto, bo już o dużym dniu, kiej
21     3, 30|      która miała. Zabawiały się galanto. gęby z wolna czerwieniały
22     3, 31|       miasto umrzeć pozdrowiała galanto i wyniesła się od niej.
23     3, 31|        zwarzył, to owocu będzie galanto.~- Powiadają, że kiedy chleb
24     3, 32|  ośnieżonych kwiatami. Zaś wieś galanto pogłośniała; kurzyło się
25     3, 33|        a już ruchano się wszędy galanto.~Wiater się kajścić zapodział,
26     3, 33|  pięknie wyrosłe, szły jeszczek galanto w górę, jaże chałupy się
27     3, 34|      się przed nim na pięcie.~- Galanto, kiej ta biała gąska! -
28     3, 35|     pieściwym trzepotem.~Słońce galanto przypiekało, w przypołudniowej
29     4, 37|   flacha często krążyła i szkło galanto brząkało, to już niejeden