Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |             a baraszkowal i wrzawę czynił brzękadłami.~Niewiela ludzi
 2     1, 4 |         był i w tańcu zbereżeństwa czynił, to ino spluną i wziął się
 3     1, 5 |            musiał, taki gąszcz się czynił między kramami.~Było też
 4     1, 5 |        czapki sięgał i znak krzyża czynił świętego.~Boryna kupił jedwabną
 5     1, 5 |          grali, że taki jazgot się czynił, że i wytrzymać trudno było
 6     1, 7 |         mówiły z cicha, a gwar się czynił jakoby w ulu przed wyrojem,
 7     1, 7 |          to powiada:~- Krzywdę wam czynił pies? Odtąd wam odsługiwać
 8     1, 11| przypomnienia...~A w domu gwar się czynił coraz większy, bo wciąż
 9     1, 11|          wesoło, świergotał, figle czynił jakby na sprzeciw bębenkowi,
10     2, 19|       ostali. Nikt im wstrętów nie czynił, ale i nikto się do nich
11     2, 19|          nosił, z rozmysłem zaś to czynił, bo domyślali się, że Rzepczaki
12     2, 22|           cna nie zwalił.~Gwar się czynił z wolna, bo cicho jeszcze
13     2, 24|            dosłyszeć.~Gwar się też czynił niemały, bo coraz więcej
14     2, 25|          dwora.~Juści, krzywdy nie czynił nikomu, ale też i dobrości
15     3, 26|            i świtów.~Dzień się już czynił coraz większy, zorze rozsączały
16     3, 27|   rzęsiściej, a we wsi, na drogach czynił się ruch, słychać było chlustanie
17     3, 28|          rozganiać.~Bo to i we wsi czynił się ruch nadspodziewanie,
18     3, 30|    rozpoczynał kazanie i rumor się czynił w kościele, gdyż powstawali
19     3, 30|         nad sady, dopiero ruch się czynił po chałupach, skrzypiały
20     3, 31|  przypadnie, po wsi zaś rwetes się czynił: wystawiali ławy przed chałupy,
21     3, 34|          pomordowanych, wrzask się czynił zgrozy pełen i bieganina,
22     3, 34|        samego świtania rejwach się czynił na wsi i sroga krętanina:
23     3, 36|           Za czym cokolwiek robił, czynił, jako ten koń po latach
24     4, 37|       naradę.~Zmierzch się już był czynił, zorze ostygły kiej te ordzewiałe
25     4, 38|         podobny do starego Miemca, czynił takie pocieszne skoki a
26     4, 39|       przechodzącymi. Zmierzch się czynił luby, pachnący bowiem a
27     4, 41|         coraz migotliwiej; wieczór czynił się rosisty a silnie nagrzany,
28     4, 44|     Przypołudnie dochodziło, skwar czynił się coraz większy i naród
29     4, 49|         Szymków, a w gospodarstwie czynił się taki upadek i opuszczenie,