Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      cholewie, przyjrzał się pod zorzę ostrzu i przeciął granuli
 2     1, 2 |          robił, świeciły jeszcze zorze łunami zakrzepłej krwi i
 3     1, 3 |      szaro było jeszcze, ale już zorze rozpalały się na wschodniej
 4     1, 5 |        Ślicznie jej było, jakoby zorze namotała na swoich lnianych
 5     1, 10|        zarzewia rudawy jeszcze - zorze dogasały, bladły od tych
 6     1, 11|    połyskliwej szronami topieli, zorze się rozpalały na wschodzie -
 7     2, 16|       padało za bory, a czerwone zorze rozlewały się po niebie
 8     2, 16|        mrozie, bo skoro ostatnie zorze się dopalały, niebo zaczęło
 9     2, 19|        już był uczynił, ostatnie zorze zetliły się do cna, że ino
10     2, 19|       bywał we świecie i gazetę "Zorzę" czytywał, to jął naucznie
11     3, 26|     popiołów, jęły się rozżarzać zorze czerwone.~Mgły się zakolebały
12     3, 26|        już czynił coraz większy, zorze rozsączały się w martwe
13     3, 26|      wyzierały gdzieniegdzie pod zorze, kieby te czarne kamienie
14     3, 26|          noc zapadła, że nawet i zorze grające po szybach przygasły,
15     3, 27|          z wolna białawą pożogą, zorze przecierały się kieby przez
16     3, 30|        ziemiach, słońce zaszło i zorze się rozlewały coraz szerzej,
17     3, 30|    rozlegało.~Mrok już gęstniał, zorze się dopalały i zabawa trwała
18     3, 31| baraszkując.~Mrok się już sypał, zorze gasły, jeno wody kajś niekaj
19     3, 32|        zaś niebie rozżarzały się zorze ogniste. Z łąk za młynem
20     3, 36|       biały dzień się już robił, zorze zrumieniły niebo i zagrały
21     3, 36|    świtania, skoro jeno pierwsze zorze niebo zrumieniły, cały naród
22     4, 37|     Zmierzch się już był czynił, zorze ostygły kiej te ordzewiałe
23     4, 37|         powiek w dalekie jeszcze zorze wschodów.~Świt już gęstniał
24     4, 38|  ściemniało na świecie, ostatnie zorze gasły, a wysokie, ciemne
25     4, 40| wschodzie rozpalały się czerwone zorze jako te łuny dalekie.~-
26     4, 40|       głosem:~Kiedy ranne wstają zorze!~Pieśń leciała nisko po
27     4, 41|       niebo było jeszcze jasne i zorze dopalały się na zachodzie.~
28     4, 47|           a izbę zalały czerwone zorze zachodu, wstrząsnęła się