Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |              inom uciekł... a granula zarno się jęła pokładać, a porykiwać,
 2     1, 2 |    przykołysce i karmiącej dziecko.~- Zarno wrócą, pojechał po ziemniaki.
 3     1, 2 |             ostała, odpasła się ino i zarno się postarała o przychówek...
 4     1, 3 |          Witka...~- Słońce ino, ino - zarno się pokaże... Krowy trza
 5     1, 3 |           widzi się dużo, a nam mało. Zarno... moje ze cztery, a Jagusine
 6     1, 3 |               świadków, to się zeźlił zarno, jako że skory był do złości,
 7     1, 3 |              u was?~- Niby u mnie?... Zarno wszyćko dokumentnie rzeknę,
 8     1, 3 |                która miądliła z kraja zarno; w koszuli była ino a w
 9     1, 8 |           idzieta, co?~- W te minuty, zarno Szymon przyjdą.~Jakoż i
10     1, 12|             pozwały... strażniki... i zarno by i fuzję wzieny... a to
11     3, 28|            ino szkło brzęknie, to was zarno grzysi ponoszą - mruknęła
12     3, 30| Zmartwychwstania. Słońce wyniesło się zarno od wschodu i zagrało w stawach
13     3, 30|          Niech jeno ociec ozdrowieją, zarno upomnę się o korale, pięć
14     3, 30|       zapędzając.~Ale Hanka, choć się zarno do dzieci przyłożyła, usnąć
15     3, 30|      poleciały! Kiedyż pójdzieta?~- A zarno no kościele.~Jagustynka
16     3, 32|              ta najgorsza pokraka, to zarno z nim raźniej i weselej;
17     3, 34|                zaś Jagustynkę z Józką zarno po obiedzie pchnęłam po
18     3, 34|         przewiewał nad ziemią, słońce zarno od wschodu jęło prażyć niemiłosiernie,
19     3, 36|               ten się najwięcej boją, zarno waju wyłożę...~Przerwał
20     4, 38|       jeździliście po niego?~- Juści, zarno po ojcowym pochowku pojechałam,
21     4, 38|         ochłody! - westchnął dziad.~- Zarno wam przyniesę! - spokoiła
22     4, 40|             kaj Hanka? Powiedziałam i zarno w te pędy po was, no i tyla!~-
23     4, 40|            pójdę w pole do roboty, to zarno będę jak przódzi.~Skoczyła
24     4, 40|               co? Do cna zgłupiała.~- Zarno się ona pocznie wynosić
25     4, 46|               Przy figurze pod borem, zarno tam pociągniemy...~- A dobrze,
26     4, 47|            się w Lipcach, przeciek mu zarno powiedzą!~Antek słuchał
27     4, 48|              broń, Maryś, ino...~- ...zarno ci zawierzę... bo ja to
28     4, 48|         prędko wydostać na wolę, gdyż zarno z południa zaczęli się zjeżdżać