Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |  Powiedział ochfiarowanie i z wielką ulgą wziął się do śpiącego
 2     1, 5 | towarem różnym - nic, jeno ta wielka woda, do której cięgiem
 3     1, 5 |      ziewać i przeciągać się; wielka była jak piec, twarz miała
 4     1, 7 |   Jezus szedł z cierpliwością wielką, bo do lasu było jeszcze
 5     1, 10|    gront po twojej matce...~- Wielka parada, cztery morgi - na
 6     1, 11|   weszły, niosąc przed sobą z wielką paradą przystrojoną warząchew.
 7     1, 11|        serdeczną, pijaną mocą wielką i kochaniem, i wiedły w
 8     2, 14|    błoto już jej przeszkadza, wielka pani, a sama kiej w chlewie
 9     2, 14|      ten mruk.~- Tak, parafia wielka, porozrzucana; a wszystkim
10     2, 16|    wrócicie już po nic...~I z wielką dobrością zrobił jej miejsce
11     2, 17|     jego dobroci!~Zalewała ją wielka czułość, niewypowiedziana
12     2, 22|       stojał i przynaglał!~Na wielką wojnę się miało, Turek ano
13     2, 22|       jeśli możesz, bo mi się wielka krzywda stała.~Głupi, nie
14     2, 25|     nowiną.~Juści, rzecz była wielka dla wszystkich i tak groźna,
15     3, 26|      dokoła czarną obręczą, a wielka droga, obsiadła rzędami
16     3, 27|  łacniej przeszło, co Witek z wielką uciechą robił.~Jagna jeno
17     3, 29|      Śliczności, nie wełniak! Wielka szkoda, ale cóż?... sama
18     3, 29|  zwyczaju odwiecznym, w każdą Wielką Sobotę zebrali się zaraz
19     3, 29|        a na ostatku postawili wielką michę ze zwojem kiełbas,
20     3, 30|  przyhuśtywali, i kłębili się wielką, ponurą ciżbą, że mało kto
21     3, 34|    się wybierał, kiej Hanka z wielką nieśmiałością się odezwała:~-
22     3, 34| naprzód topolową, a wszyscy z wielką niecierpliwością czekali
23     3, 34|    rzucali jeden po drugim.~- Wielka rzecz Miemcy! siedziały
24     4, 38|     się do niej Balcerkówna z wielką nowiną.~- Wiecie - trzepała
25     4, 44|       Głównie cisnęli się pod wielką karczmę, stojącą naprzeciw
26     4, 46|       rada jakiej przygodzie. Wielka mi rzecz ziandary.~Płoszkowa
27     4, 48|    Jagustynka odganiała muchy wielką gałęzią, jałowcowy dym ciągnął
28     4, 49|       zaczynał rznąć i kosić.~Wielka, uroczysta. cichość przejęła