Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         niby tęcza.~Ale Jagna nie widziała zazdrosnych spojrzeń, błądziła
 2     1, 6 |            a przed oczami cięgiem widziała jego twarz i oczy roziskrzone,
 3     1, 11|         srebrze a złocie - że się widziała niby ten obraz, co go naszają
 4     1, 12|           narodu, żem w życiu nie widziała większego.~- Borynowe przeciech,
 5     2, 13|       Borynowa chałupa dworem się widziała przy tej ruderze; co chałupa,
 6     2, 14|       przychodzi, dawnom waju nie widziała, tom się zdziwiła. W którą
 7     2, 14|      próżno... Nie odszukała, nie widziała nic i szła już w tej ciemnicy
 8     2, 16|       Prawie trzy miesiące go nie widziała, bo jeszcze na długo przed
 9     2, 17|      groźna twarz księdza się jej widziała i wyciągnięte nad narodem
10     2, 17|         wyciągnięte, grożące ręce widziała przed sobą.~Zalękła się
11     2, 19|        wskróś ludzi - taka urodna widziała się dzisiaj, że choć naród
12     2, 19|           uciechą, że już nic nie widziała, ino te jego brwie czarne,
13     2, 20|          Moiściewy! barankiem się widziała, tą owieczką pokorną, a
14     2, 21|   osędzielizną i parami lodowymi, widziała się cała ziemia.~A zewsząd
15     2, 21|           w rachubę w tej chwili, widziała tylko siebie i dzieci; sama
16     2, 22|       mogła dychać ze wzruszenia, widziała wszystko jak żywe i tam
17     2, 22|     śniegu.~- Hale, kiedym dobrze widziała za oknem, łeb kiej ceber
18     3, 26|          ledwie dychające, iż się widziała jako ta wierzba przydrożna,
19     3, 27|     uważanie.~- A to! przódzi się widziała, jako trzech nie zliczy,
20     3, 27| przechodziły niekiedy kobiety, bo widziała czerwień wełniaków odbitą
21     3, 29|        ale nie słyszała nic i nie widziała zanosząc się coraz cięższym
22     3, 30|       piękna, że kiejby zorza się widziała, a modre oczy niby gwiazdy
23     3, 35|         spalone i oczy, że ledwie widziała.~Szymek siadł w sadku pod
24     4, 37|       Juści, jeszczem takiego nie widziała.~- He, prawda! Czysty holender,
25     4, 38|      Rozeszli się wreszcie.~Jaguś widziała, jak w sąsiedniej izbie
26     4, 47|          na kopania.~- Co inom go widziała, galancie koło niego i okrutnie
27     4, 48|           figurę, kaj ostatni raz widziała Jasia, i zapiekłymi od męki
28     4, 49|         bajduś, módl się za nami. Widziała to pani?~- A widziałam i