Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |   czekamy, niech się pośpieszy - prosiła Hanka.~- Dobrze, dobrze...~
 2     1, 7 |        matka zeklną jeszcze... - prosiła cicho.~- Wyjdziesz to do
 3     1, 12|         wołała żałośnie i u serc prosiła pomocy, aż mocą Jezusową
 4     2, 14|      nogi, całowała po rękach, a prosiła gorąco.~- Niech przyjdzie,
 5     2, 14|            Idź, Jantoś, idź... - prosiła miętko i zarzuciła mu rękę
 6     2, 16|        się jej jak groch sypały, prosiła cicho:~- Dajcie kąt jaki
 7     2, 17|        mi się markoci, weźcie! - prosiła tak gorąco, że chociaż się
 8     2, 19|         nigdzie nie pójdzie.~Nie prosiła go już więcej, zawzięła
 9     2, 19|      Odstąp ździebko, puść!... - prosiła cichutko, boć pełno było
10     2, 19|         raz, ledwie dech łapiąc, prosiła:~- Jeszcze, Jantoś, jeszcze
11     2, 19|       Chodź do domu, późno już - prosiła powstrzymując łzy.~- Idź
12     2, 20|          i ja pójdę, tatulu... - prosiła Józka.~Nie odpowiedział,
13     3, 26| gospodarski pochowek - o to jeno prosiła lękliwie...~Nie dziwota
14     3, 28|       nawet na sól nie mają... - prosiła cicho.~- Niech przyjdzie,
15     3, 29|       opadły i ziemia się prawie prosiła o pługi, o nawozy i o to
16     3, 29|          przyjdźcie!... - gorąco prosiła.~- Dobrze, jeno przódzi
17     3, 29|       jeszcze was przygniecie! - prosiła przekładając.~- I... dłużej
18     3, 29|             nici też zabrakło! - prosiła skamląco Hanki.~- Jutro
19     3, 30|         przepuszczając, choć się prosiła i z bekiem leciała na skargę
20     3, 30|        wygadajcie, moi drodzy! - prosiła.~- Wiecie, żem nieskory
21     3, 33|   jajkami, a podejmując za nogi, prosiła nieśmiało o przeczytanie
22     3, 33|   jabłuszko, a śliczna, jaże się prosiła o całowanie. Ujęła się hardo
23     3, 33|       pół rubla dołożę, weźcie - prosiła cichuśko.~- Bóg zapłać wama.
24     4, 39|          3~- Pójdę już, Hanuś! - prosiła Józka pokładając głowę na
25     4, 39|      Jaguś, poredzisz rozebrać - prosiła Hanka.~Stanęły nad nią pełne
26     4, 39|         za nogi cię nie ułapię i prosiła nie będę, byś ostała!...~-
27     4, 41|    przyobiecując jednak, co jeno prosiła, i wstał prędko, robota
28     4, 43|        ręce, bo nie wytrzymam! - prosiła łzawo, ledwie wstrzymując