Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |            W oknach się świeciło i pieski ujadać poczęły.~Wszedł prosto
 2     1, 4 |            ino te koniska abo i te pieski... a przecież rodowy był...
 3     1, 5 |            przed drzwiami, jako te pieski... - powiedział smutno.~-
 4     1, 6 |         już za drugą się ogląda... pieski to naród... A jak to zrobił
 5     1, 7 |          dziki pies, bo w ony czas pieski nie były jeszcze z ludźmi
 6     2, 13|          idą, bo tam na drodze coś pieski jazgoczą...~- Ni, w Sikorowym
 7     2, 13|         się dwóch Żydów, juści, że pieski prawie z pół wsi goniły
 8     2, 14|         ledwie się tam dostała, bo pieski się zleciały i zaczęły doszczekiwać
 9     2, 19|     kołnierz od kożucha, bo resztę pieski rozniesły, Pryczek zaś ma
10     2, 20|   naprzeciw, a łasić się będą kiej pieski! Do krzepkich należy świat
11     2, 24|           bo bakę mu świecili, jak pieski w oczy naglądając, że choć
12     2, 25|   swobodnie poradzić, a nie jak te pieski pod cudzym płotem naszczekiwać...~
13     2, 25|           się zapamiętale, kiej te pieski w sieniach przywarte, których
14     3, 29|      chałupy, przeprowadzani przez pieski sielnie docierające, a mało
15     3, 30|       rozlegały się kroki a głosy, pieski też zajadlej docierały z
16     3, 30|          cię jeno dojrzy, to zaraz pieski pospuszcza.~- I nie zgub
17     3, 30|          słowa, jeno przed chałupą pieski cosik rozszczekane gniewnie
18     3, 33|             pani wójtowo, jazgocz, pieski cię nie przeszczekają! -
19     4, 40|          się owce, obganiane przez pieski, gdyż cięgiem się rwały
20     4, 41|      jeszcze oświetlonych, jeno co pieski tak naszczekiwały, że nie
21     4, 42|         dzikie wywieisko, kaj jeno pieski folwarczne odprawiały swoje
22     4, 45| dziecińskie głowiny, a tylko jedne pieski przeprowadzały ich wiernie
23     4, 45|          się po wsiach naszczekają pieski, a jaki taki zbędzie ostatniej
24     4, 45|            rozbulgotały, przywitał pieski, że dziw łańcuchów nie pozrywały
25     4, 45|       gadzina pochrząka za ścianą, pieski zajrzą, wróble wpadną do
26     4, 48|          klomb, gdzie baraszkowały pieski warcząc na się przyjacielsko,
27     4, 48|          sieniach warczały cięgiem pieski.~Jasio przyklęknął pod światłem
28     4, 49|           stare i schorzałe, nawet pieski rwały się z postronków i