Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           aby odetchnąć, to znowu obejrzał się na swoje siwki, to przyglądał
 2     1, 2 |         do krowy i dokumentnie ją obejrzał.~- Oho, widzę, że świeże
 3     1, 2 |       wchodził w opłotki, gdy się obejrzał na jej dom, bo rychtyk stał
 4     1, 7 |          Odprowadzę cię, Jaguś! - Obejrzał się - noc była ciemna, bez
 5     1, 10|           jako ten wicher, ni się obejrzał za się.~- Ojcowa ona już,
 6     1, 10|          bo przystanął na środku, obejrzał się po nich i zapytał drwiąco:~-
 7     1, 10|          na drogę... Antek ni się obejrzał na chałupę, przeżegnał się
 8     1, 12|         za tę spółkę zapłacisz...~Obejrzał raz jeszcze i srodze się
 9     2, 13|       śnieg skrzypiał pod nogami, obejrzał się na chałupę. Hanka stała
10     2, 20|      włożyć półkoszki i umocować. Obejrzał, pogadał, zajrzał do koni,
11     2, 21|     utknęły w nowej zaspie; wtedy obejrzał się i wstrzymał konie, a
12     2, 24|           cały kościół się walił, obejrzał się jeno jakby za ratunkiem,
13     2, 25|   człowiek ozwar oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał,
14     2, 25| korzeniach.~Antek raz się jeszcze obejrzał, wyciągnął flintę spod kożucha,
15     3, 27|         miasta doktora, któren go obejrzał, na papierku cosik przepisał,
16     3, 27|      drugi, nie wydaj me ino... - Obejrzał się na gospodynię, wybierającą
17     3, 31|        paczkę peterburki, chałupę obejrzał i mówi: "Wy możecie tu wysiedzieć,
18     3, 31|         palcu srokatemu ciołkowi.~Obejrzał się trwożnie i pchając jej
19     3, 33|          że dreszcze go przeszły. Obejrzał się dokoła i bliżej podszedł.~-
20     3, 33|            oczy mu się zatrzęsły, obejrzał się na nich.~- Słyszycie?
21     3, 35|        tam i sporo chłopów czeka.~Obejrzał się. Jagna patrzyła za nimi,
22     4, 38|      przódzi czasu miał nie będę.~Obejrzał się na nią jeszcze z proga,
23     4, 40|         przychowkiem, a kiej i to obejrzał, rozpowiedała szeroko o
24     4, 40|   człowiek kulasów nie pożałował.~Obejrzał nawet sad, pełen wiśni już
25     4, 45|          oczami, ale w jakiś czas obejrzał się i przystanął.~Jagusia
26     4, 46|       puścił brata naprzód, a sam obejrzał bryki, stojące przed plebanią,
27     4, 48|     pochwalił, dopiero z opłotków obejrzał się na nią bezwolnie, jeszcze
28     4, 49|     drzewo targane przez wichurę.~Obejrzał się naraz, Mateusza już