Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    głupia! Ojcowa krowa to nie nasza strata powiedział ze złością
 2     1, 2 |     Juścik, ojcowa krowa ale i nasza strata - rzekł do żony,
 3     1, 3 | Magdzie będzie markotno, że to nasza krowa, a ona nawet nie obaczy.~-
 4     1, 5 |   choruje z przestrachu. Dobra nasza! - zatarł ręce i szukał
 5     1, 8 |        konopie w ogonie!~- Nie nasza to rzecz.~- Hale... dzieci
 6     1, 8 |         psie krótki! Sprzedał, naszą porębę sprzedał! - krzyknął
 7     1, 10|      lepiej mogłaby starego na naszą stronę przechylić... no,
 8     1, 10|     Bóg was pokarze za krzywdę naszą!... Pokarze... Całe sześć
 9     1, 10|      płotem zdechła za krzywdę naszą, a żeby cię robaki roztoczyły,
10     1, 11|      kiej rosą osnutą; tą nutą naszą, kochaną, serdeczną, pijaną
11     2, 13|        cię powiedą, żywicielko nasza... w cały świat!... - szeptała
12     2, 18|       Pewnie, że tak, ale żeby naszą źrebicę wypaść, ogon jej
13     2, 24|           Sądów to sprawa, nie nasza, ale kto winowaty przed
14     2, 25|       bójta, nasze prawo, to i nasza wola i sprawiedliwość nasza,
15     2, 25|    nasza wola i sprawiedliwość nasza, a całej wsi karać nie ukarzą.
16     3, 28|     szkodę. Przecież z krzywdą naszą tu siedzi... jakże, tylachna
17     3, 30|    Kara boska przychodzi.~- Za naszą krzywdę! - krzyżowały się
18     3, 31|   pazuchą... wójtowe przykazy! Nasza to sprawa? prosilim ich?
19     3, 34|    wyczytał w gazecie.~- Dobra nasza, chłopcy! Żydzie, gorzałki! -
20     3, 34|      wielkiej radości:~- Dobra nasza, na Miemców iść, rozegnać
21     3, 35|    chłopów krajali batami. Nie nasza to sprawa.~- Wójtem chcecie
22     3, 36| Mateusz. - Powiem wam, laczego naszą stronę trzymają: kowalowi
23     4, 37|    żony i jął szeptać. - Dobra nasza! Wiesz, Magduś, dziedzic
24     4, 37|     torbami pójdzie za krzywdę naszą.~- Żydy go duszą, to chłopów
25     4, 38|  Rzeknijcie swoją prawdę, kiej nasza widzi się wam cygaństwem.~-
26     4, 38|   czarno na białym. Zawżdy się naszą krzywdą pasły, to i tera
27     4, 43|   kupiliśta?~- Juści, co krowa nasza, choć nie kupowalim! Jak
28     4, 44|       między sobą panowie, nie nasza sprawa, niech się ta kłyźnią