Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     wychodzili gromadnie na pola, którzy do kopania szli z motyczkami
 2     1, 3 |          ręku, dojadając śniadań; którzy z pługiem ciągnęli na ścierniska;
 3     1, 3 |           ciągnęli na ścierniska; którzy. na wozach brony wieźli
 4     1, 3 |      worki pełne ziarna siewnego; którzy znów zasię wykręcali ku
 5     1, 4 |         całować i z gospodarzami, którzy że mieli w młynie zboże,
 6     1, 5 |       zwracał już uwagi na Żydów, którzy rozwiązywali worki po kolei
 7     1, 7 |        jeszcze kobiet i parobków, którzy wraz z Kubą znosili kapustę
 8     1, 11|           i z wolna rozchodzili - którzy na powietrze wytchnąć, którzy
 9     1, 11|     którzy na powietrze wytchnąć, którzy w sieniach albo i na izbie
10     2, 14|         świeciło się u Wachników, którzy siedzieli ostatni przed
11     2, 16| ostatniego miejsca w kruchcie, że którzy byli ostatni, to już na
12     2, 19|           gębą, byli i pomniejsi, którzy zarówno o zarobki nie stali,
13     2, 19|         mieli, też nie brakowało: którzy wyrabiali u gospodarzy młocką,
14     2, 19|    wyrabiali u gospodarzy młocką, którzy na tartaku siekierą, którzy
15     2, 19|       którzy na tartaku siekierą, którzy zaś, gdzie się ino zdarzyła
16     2, 19|        wójtowego brata i drugich, którzy zmawiali się po kątach z
17     2, 19|      najpierwsze we wsi kawalery, którzy drużbowali na weselu Jagusi.
18     2, 19|           przywiedli przyjaciele, którzy mu skoczyli na ratunek,
19     2, 19|       pozostali tylko Rzepeczaki, którzy mieli zanocować, i pan Jacek
20     2, 24|     ostało ludzi mało wiele i ci, którzy czuwali nad pogorzelą i
21     3, 34|         też wyjeżdżać wozy ludzi, którzy ostali przeczekując burzę,
22     3, 35|         swoje im prawił, zaś tym, którzy nie miarkowali od razu,
23     4, 37|    człowieczą smutną dolą.~Wielu, którzy żyli z nieboszczykiem w
24     4, 43|      dwadzieścia chłopa, wszyscy, którzy trzymali z Antkiem i Grzelą:~-
25     4, 44|         przeszło dwieście chłopa, którzy zrazu stojali wsiami, swojaki
26     4, 45|        ręki a zważając na burków, którzy chociaż szli jak mogli najpowolniej,
27     4, 49|         są zarówno winni, tak ci, którzy źle robią, jak i ci, którzy
28     4, 49|       którzy źle robią, jak i ci, którzy pozwalają rozrastać się