Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |     słychać...~Kartofle , chwała Bogu obrodziły, żyto sypie, kapusta
 2     1, 1 |       zostańcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem.~I ksiądz skręcił
 3     1, 10|           pracują i jeszcze Panu Bogu dziękują. Wziąłbyś się do
 4     1, 11|     łacno wygrażać choćby i Panu Bogu! - zawołał młynarz nalewając.
 5     2, 13|         będę.~- Twoja wola! Panu Bogu oddaję.~Hanka aż się zerwała
 6     2, 15|   przemianie i dziękowała za nią Bogu gorąco, a zabiegała koło
 7     2, 16|       poradzi, trza i za to Panu Bogu podziękować... - I znowu
 8     2, 18|        ostajcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem!~Chciała go pocałować
 9     2, 20|        więc za swoje, ale jednak Bogu gorąco dziękujcie, że grzechu
10     2, 22|         jeszcze barzej przeciwko Bogu srożył, że aż sam krzyż
11     2, 22|      dostał i zaraz w ten moment Bogu ducha oddał. Sama Najświętsza
12     2, 25|         dobrze stojał niejeden i Bogu dziękował, jeśli miał choć
13     3, 26|          za nią. - No, to chwała Bogu! A powiadali ludzie, jakoście
14     3, 28|     pchnęła...~- Pomstę ostawcie Bogu! ona też człowiek i krzywdy
15     3, 29|      rzekł:~- A najpierw to Panu Bogu powinniście podziękować
16     3, 30|    zaczął.~- I... niczego chwała Bogu nie wziął... zapóźnił się... -
17     3, 31|           duszo ludzka, i jeno w Bogu miej nadzieję.~- Niby nabożna,
18     3, 31|   inszego nie zginęło, to już... Bogu jednemu wiadomo... i... -
19     3, 32|      łysego konia...~- Podziękuj Bogu, że gorszegoś nie oberwała! -
20     3, 34|         prawda. Dają - to brać i Bogu za łaskę dziękować.~- Przeciek
21     3, 34|     płaczem.~- Wróci chłop, Panu Bogu podziękujecie. Gdzie to
22     3, 36|         niwom świętym powracał i Bogu Przedwiecznemu.~I w oną
23     4, 37|         prędka śmierć. Trza Panu Bogu dziękować, co się już nie
24     4, 39|       niego piąciu...~-To chwała Bogu! Już za darmo mszę świętą
25     4, 42|        nie wiecie to...~- Chwała Bogu, co nie twoje! - zaśmiała
26     4, 43|        nieszczęściem, ale dzięki Bogu burza przechodziła nie wyrządziwszy
27     4, 44|    róbcie, co każą, i dziękujcie Bogu, że nie jest gorzej~Przytwierdzali
28     4, 45| wyszukując matki.~- Jest! Chwała Bogu, już nie uciekną! Podkurz,