Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          postanowienia. ~Gront mój, wara komu drugiemu do niego.
 2     1, 3 |             a ty kiej ten pies...~- Wara ci od Jagny! Wara, bo ci
 3     1, 3 |         pies...~- Wara ci od Jagny! Wara, bo ci ten pysk tak spierę,
 4     1, 3 |          ten pysk tak spierę, że... Wara!... - ryknęła wielkim głosem,
 5     1, 5 |  przekpiwała z rodowych gospodarzy! Wara ci od Jagusi!- myślał, zeźlony
 6     1, 5 |          Maciej, to Maciej, a tobie wara! Widzisz go, juchę. Za pan
 7     1, 7 |             bo go już złość brała~- Wara ci od Jagusi, słyszysz!
 8     1, 7 |             ci od Jagusi, słyszysz! Wara ci, żeby ją potem bez ciebie
 9     1, 8 |   pasierbami, żeby nie wyklinali!~- Wara im od mojego! Wszystko moje -
10     1, 10|              nie jego sprawa, to mu wara!~- To samo mu rzekłem, bo
11     1, 10|           cały świat!... cały!...~- Wara ci od niej, bo ci ten pysk
12     1, 10|          ten pysk o ścianę rozbiję, wara... - i jął nią trząść, ale
13     2, 14|          chlewie siedzi. ..~- Tobie wara, gdzie siedzę, i wara ci
14     2, 14|         Tobie wara, gdzie siedzę, i wara ci do mojej krowy!~- To
15     2, 14|             i do moich prosiaków ci wara, słyszysz!~Hanka ino trzasnęła
16     2, 15|        przyciął, a od gospodarzy ci wara! - wrzasnął Antek, gotowy
17     2, 22|            twój z wojska powróci!~- Wara wam do mnie! ale, będą tu
18     2, 25| przerażonych rębaczów.~- Nie rąbać! Wara od boru! Nasz las, nie pozwalamy! -
19     3, 27|          głodu ryczy!~- Powiedz, że wara jej do krowy mojej! - odkrzyknęła
20     3, 28|       wykadza...~- Zawrzyjcie gębę: wara wam od księży! - wybuchnął
21     3, 28|             wykrzyknął spieniony.~- Wara ci od niego!... może i powleką...
22     3, 31|             przez wójta nakazane, a wara ci od gospodarzy! Widzisz
23     3, 32|          Robię, co robię, a każdemu wara do mnie jak temu psu! -
24     3, 35|             to ich sprawa, a drugim wara od tego.~- Magdy ni młynarzowych
25     3, 35|           Czego? By wam powiedzieć: wara od naszej ziemi! - buchnął
26     4, 44|            każą rekruta, dajem, ale wara od...~- Cichocie, Kłębie.
27     4, 45|       ozgniewał się i krzyknął:~- A wara ci, chamie jeden, do tego,