Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        się powstrzymał, bo Józka patrzała, więc się przeżegnał i ruszył.~
 2     1, 6 |       raz wychodziła przed dom i patrzała w mgły, ku młynowi, i nasłuchiwała,
 3     2, 13|          zagródki, to przez okno patrzała na ścieżkę zdeptaną, poznaczoną
 4     2, 15|      zdziebko, koślawa i świdrem patrzała, ale na gębie gładka, kiej
 5     2, 16|        drugie kobiety, w książkę patrzała, ale ani jednej litery nie
 6     2, 17|         tak obcą, że ze strachem patrzała na nich i jakby wśród zbójów
 7     2, 21|      rozległ bolesny w kurzawie. Patrzała za nim z politowaniem, bo
 8     3, 26|  posypały się ciężkie łzy.~Agata patrzała w nią jak w obraz, nie śmiejąc
 9     3, 27|      jawi...~Nie za tym jednakże patrzała i nie tego. ~Jawiły się
10     3, 27|          ręku i z palmami. Długo patrzała za nią.~- Spóźnita się,
11     3, 29|        już bym na ten upadek nie patrzała, to już bym tego biedowania
12     3, 30|        przepadną od cienia ręki. Patrzała w słońce, nie widząc niczego,
13     3, 35|     drogę, to znowu długie czasy patrzała tęsknie przez okno, zaś
14     4, 38|  zapomniała dać ochfiarę, a jeno patrzała za nim i patrzała, boć prosto
15     4, 38|         a jeno patrzała za nim i patrzała, boć prosto wydał się jej
16     4, 38|       kto on taki, jaże Nastusia patrzała w niego z podziwem. Jędrzych
17     4, 38|    nabrzmiałą płaczem.~Uciekła i patrzała w młynarzowe okna, buchające
18     4, 39|    rozrywał jej piersi. Z lękiem patrzała przed siebie, kieby w jakąś
19     4, 39|  odbijając w wodzie.~Hanka długo patrzała za nimi z jakąś dziwną zgryzotą
20     4, 41| odpasiona Jagustynka też za nimi patrzała i drugie potwierdzali, że
21     4, 43|         to nie bawiło, bo często patrzała, jakby nie miarkując, i
22     4, 45|         A jak to w niego łakomie patrzała; dziw go nie zjadła. A niechta,
23     4, 45|          dygotu, jak wtedy, kiej patrzała na niego przez okno, w tamtą
24     4, 45|      zbożu lub za jakimś drzewem patrzała w niego długo i z taką tkliwością,
25     4, 45|       Kozłowa i stając przy nich patrzała naśmiechliwymi ślepiami.~-
26     4, 48|         na pogrzebie Jagaty, tak patrzała w niego przez całe nabożeństwo,
27     4, 48|      ścisnęło pod piersiami, ale patrzała w niego kieby w to cudne