Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    niezgoda?... może...~Nie zaraz odrzekła, wyprostowała się nieco,
 2     1, 6 |        zrękowiny nie ślub jeszcze odrzekła wolno.~Jambroży pożegnał
 3     1, 11|        iść, na swoje...~Stara nie odrzekła, stłumiła w sobie żal, jaki
 4     2, 16|            Siwula, siwula!...~Nie odrzekła ni tym słowem jednym, postękiwała
 5     2, 17|     umaczała palce, Hanka zaś nie odrzekła pozdrowieniem i nie sięgnęła
 6     2, 20|           ją rozpiera i ponosi! - odrzekła z oburzeniem, bo zawsze
 7     2, 20|       choć się wystraszyła zrazu, odrzekła urągliwie: ~- Obaczcie,
 8     2, 21|         płakał, jadą za nami.~Nie odrzekła, zapatrzona ponuro w mątwę
 9     2, 24|      kościoła, Popielec dzisiaj - odrzekła niechętnie i wymijająco.~-
10     2, 25|          to jakby z musu, i jeśli odrzekła to jakie słowo, to ino tak,
11     3, 28|           się ze złością, ale nie odrzekła, bo i właśnie Hanka nalewała
12     3, 28|           czas, to se wymyjesz! - odrzekła zimno, z naciskiem Hanka.~
13     3, 30|    powietrza innego zachwycą.~Nie odrzekła, gdyż w opłotki skręcał
14     3, 32|           Ani widu, ani słychu! - odrzekła, próżno się na palcach wspinając.~-
15     3, 34|          różnych stron, ale Hanka odrzekła smutnie: ~- Wstyd to i obraza
16     3, 35|    wypuszczą... Co to wam?...~Nie odrzekła, głos jej odebrało, stanęła
17     3, 36|        najlepsze na oparzelinę! - odrzekła, za czym dając dziecku z
18     4, 37|      poszukiwaniem pieniędzy.~Nie odrzekła, wyglądając znowu na drogę.~
19     4, 37|         przed chłopami.~Jagna nie odrzekła, Hanka zaś wyniesła w opłotki
20     4, 38|     dorwała...~Jagustynka już nie odrzekła, ścisk przy tym zapanował
21     4, 39|         ale cudzego niełakomam! - odrzekła z wolna, wpierając w niego
22     4, 40|        zaśmiał się Rocho.~Już nie odrzekła, ale zawarłszy za nimi wrota,
23     4, 41|       Dosyć mam już za dawne... - odrzekła twardo. Ale tak molestował,
24     4, 41| Wysłuchała wszystkiego do końca i odrzekła z przekąsem: ~- Zniewoliłeś
25     4, 45|          mam dużo do prasowania - odrzekła matka.~I przyszła wkrótce
26     4, 46| dowiedział - upominał surowo.~Nie odrzekła, przyśpieszając jeno kroku,
27     4, 49|            Nie ciekawam plotów! - odrzekła niechętnie, podnosząc zgorączkowane