Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] obgryzal 1 obgryzala 1 obgryzaly 2 obiad 27 obiadem 1 obiadów 2 obiadowali 1 | Frequency [« »] 27 mlyn 27 naprzód 27 niesly 27 obiad 27 odrzekla 27 ostatni 27 pacierza | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances obiad |
Tom, Rozdzial
1 1, 4 | chociaż wiedział, że będzie na obiad mięso z tej dorzniętej krowy - 2 1, 4 | pytała Józia, szykująca obiad.~Spuścił oczy, bo wstyd 3 1, 4 | żeby nie poznali.~Ale że obiad był syty a długi, to i wrychle 4 1, 10| słychać było...~Hanka gotowała obiad i pogadywała z ojcem swoim, 5 1, 10| się po cichu.~Boryna na obiad nie przyszedł.~Kowalowa 6 1, 10| zabeczana Józia podawała obiad ojcu i Rochowi, już tamci 7 1, 10| odprowadzali.~A u starego obiad jedli w ponurym milczeniu.~ 8 2, 15| doczekał południa.~Ale w obiad przegryzł ino suchego chleba, 9 2, 15| Przyniesiesz to, Hanuś, obiad?~- Przyniesę, a gdziebyś 10 2, 15| tak kierowała, by samej obiad przynosić i chociaż popatrzeć 11 2, 15| prowadźcie robotę, cztery złote i obiad będę wam płacił.~- Nie pójdę, 12 3, 27| Hanka ostała sama, nastawiła obiad, przyogarnęła się nieco 13 3, 27| Jagna jeno nie wróciła na obiad widzieli ją idącą z matką 14 3, 28| południe przedzwonię i zaraz na obiad wrócę! - rzekł.~Jakoż wrócił 15 3, 30| Hankę, i wygonili go z izby.~Obiad też zaraz podawali na ganku, 16 3, 31| jeno ludzi widując, co w obiad i wieczorem, albo Dominikową, 17 3, 32| Witek przyleciał zwoływać na obiad i kosze zbierać, że to świątkować 18 3, 33| niej odstawał.~I teraz, na obiad idąc, dłuższą drogę wybrał, 19 3, 33| babami! - srożył się w sobie.~Obiad się dopiero dogotowywał, 20 3, 33| przeciągniesz me.~Razem jedli obiad, ale ni razu do niej się 21 3, 34| południu się pokazał, zjadł obiad i na wieś się wybierał, 22 4, 38| Przyjdźcie do nas na obiad, dziadku! Do Borynów!~Dziad 23 4, 38| plebanii proboszcz wyprawiał obiad la księży i dziedziców, 24 4, 38| siostrze, która przyszła na obiad.~Ale Weronka jeno wzruszyła 25 4, 40| bowiem śniadanie, przeszedł obiad, a oni wciąż spali. Porozpędzała 26 4, 40| ze stodoły. Narządziła im obiad pod domem w cieniu i na 27 4, 40| od księżej gospodyni.~- Obiad suty jakby na weselu - żartował