Tom, Rozdzial

 1     1, 11|             nie mogli, bo same nogi niesły, więc ino do taktu przytupywali,
 2     1, 11|             tańca, że już same nogi niesły - na darmo jednak, parobcy
 3     2, 16| współczuciem, a dusze się zrywały i niesły we świat jako ci ptakowie,
 4     2, 19|            siarczyście, zawodzący i niesły się piesneczką, jako ten
 5     2, 22|            rąk leciały, a dusze się niesły w zaczarowane światy, oczy
 6     2, 25|          cały roztratuje.~A za nimi niesły się płacze, wrzaski i lamenty
 7     3, 27|           kiej te srebrne strużyny, niesły się z pól wilgotne, chłodne
 8     3, 30|       Niejedne kobiece oczy się tam niesły wypatrując tęskliwie swoich...
 9     3, 30|              na słońca się gdziesik niesły, we wszystek świat, kaj
10     3, 30|      słoneczną pożogą przemglonych, niesły się czasami jędrne krzykania
11     3, 30|        przed domami, przekrzyki się niesły wskroś sadów, kajś już dym
12     3, 30|           się bezwolnie i ledwie ją niesły. Płakać się jej chciało,
13     3, 30|       bijących w serca jak dzwon, i niesły się w omroczone utęsknienia,
14     3, 31|             i we wszystek świat się niesły radosne.~
15     3, 32|          wrony uciekały z kalenic i niesły się cichuśko a nisko nad
16     3, 32|            z chałup i babie jazgoty niesły się od chałupy do chałupy,
17     3, 32|             zapomnieć.~Hej! szeroko niesły się oczy, i daleko, i przestrono,
18     3, 32|      samotnie rosnące. Oczy się tam niesły jak ptaki, ale nie sięgnęły
19     3, 33|          drugie piechty idące jajka niesły w chustach; to masło kryjomo
20     3, 33|         leśnych pastwisk śpiewy się niesły z wiatrem. W kuźni dzwoniły
21     3, 34|            ze światłem, zaś baldach niesły gospodarze, jeno jakby na
22     4, 37|             świergocąc lękliwie, to niesły się muchy, przypełzały żuczki
23     4, 37|            oczy pobłąkane w niemocy niesły się we świat i u tego nieba
24     4, 39|       wracali z pól, a od topolowej niesły się wraz z tumanami kurzawy
25     4, 39|        bladym złocie zachodu, z pól niesły się strzykania koników i
26     4, 42|         turkotały po drogach wozy i niesły się przeróżne głosy wraz
27     4, 46|              i kajś od wsi dalekich niesły się psie naszczekiwania,