Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |        ręce, czasem bił pięścią i gadał z cicha:~- Prawdę mówię,
 2     1, 7 |      nauczny jest; jakże, z Żydem gadał po niemiecku, a we dworze
 3     1, 7 |         rozpuścił i głośno a dużo gadał, czego zwyczajny nie był.
 4     1, 8 |        pił, częstował, zapraszał, gadał, jak mało kto go kiedy słyszał,
 5     1, 10|             wołał nieprzytomnie i gadał, co mu ślina na język przyniesła,
 6     1, 11|           najwięcej i najgłośniej gadał Jambroży, juści, że go niewiela
 7     2, 15|           w smak mu to szło i rad gadał, że Antek robi u niego i
 8     2, 17|         prawię, że Mateusz prawdę gadał, a ino, co mówił ludziom,..~-
 9     2, 18|    przyodziewał i różnymi głosami gadał, więc biegł przodem i zestrachanymi
10     2, 19|        zataczali, a każden w głos gadał, przepijał, z drugimi się
11     2, 19|        starego, któremu Żyd cosik gadał i zaraz poprowadził do alkierza,
12     2, 20|      Niechby zrobiła, nie tak bym gadał i nie tak postąpił! Ale
13     2, 25|    pierwsza byś rzuciła za mną! - gadał prędko.~- Jantoś! - jęknęła
14     2, 25|          pełnym nienawiści głosem gadał:~- A to ci jeszcze powiem,
15     3, 27|           idąc do chorego. ~- Nie gadał czego? - zajrzał mu z bliska
16     3, 34|      nikto cię już nie ruszy!.. - gadał stary gładząc miłosnymi
17     3, 34|       zachodził i niby to żartami gadał:~- Udał się nam wójt, w
18     3, 35|        drzwi przed nosem - oknami gadał; kobiety mu wygrażały -
19     3, 35|      swoim ostanę, nie ustąpię! - gadał z ponurą zaciętością, bezwolnie
20     3, 35|           nie ustąpię z miejsca - gadał swoje chłopak.~- Nastusia
21     3, 36|    Rozglądał się bystro i cięgiem gadał, ale co jedno słowo rzekł
22     4, 37|  Przekleństwo ciąży nad nami... - gadał jakby do siebie, a chociaż
23     4, 38| naprzykrzone, zaś każden człowiek gadał z osobna, przekrzykiwał
24     4, 41|          sobie radę dawał będę! - gadał prędko Szymek. - A kto u
25     4, 42|           Moja! Juści, co moja! - gadał i jakby nie wierząc oczom
26     4, 44|         plecami o węgieł karczmy, gadał krótko, mocno i jakoby przykazująco,
27     4, 45|     powietrze zadyszaną piersią i gadał zachętliwie:~- Tylko do