Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |     ożenić, a głupi by był, żeby dzieciom zapisywał.~- Hale, krzepki
 2     1, 1 |     Panie Boże mu pomóż, a niech dzieciom, póki żyw, nie daje ni staja,
 3     1, 1 |       szedł. Oddaj ino, co masz, dzieciom - to ci oddadzą; rychtyk
 4     1, 2 |        kobiety trza zmarnieć abo dzieciom gospodarkę odpisać - myślał -
 5     1, 7 |         grób Jezusowy... obrazki dzieciom daje święte, a jak niektórym,
 6     1, 8 |        Głupia byłam, zawierzyłam dzieciom .... na wycug poszłam, gront
 7     1, 8 |      żaden, ino gospodarz, ociec dzieciom i sołtys!... Miarkujcie
 8     1, 10|         już mu wolno wszystko, a dzieciom nie wolno dochodzić swojej
 9     1, 11|       się Antkom krzywda stała i dzieciom, to i kara przyjść przyjdzie
10     1, 11|         piekle!~Co ona tam robi?~Dzieciom kluski drobi. ~Co złego
11     1, 12|     skoczyłam do nich na zmroku, dzieciom poniesłam mięsa, placków,
12     2, 14|          się za gospodynię masz, dzieciom przykaż... ja bez ciebie
13     2, 14|          też trza... Weronczynym dzieciom też... zbóje są i uprzykrzone,
14     2, 14|         tak się witał poczciwie, dzieciom bułek przyniósł, że prawie
15     2, 19|         starzy trzymają grunta i dzieciom nie popuszczają, źle juści
16     2, 21|        że często głód, iż ledwie dzieciom starczyło, nie, że Antek
17     2, 24|          głodu mrzeć nie będę ni dzieciom nie dam, kiej ty o to nie
18     2, 24|  zakrzyczał.~- Ale mnie potrza i dzieciom.~- Mówię ci, odnieś abo
19     3, 30| skrobania ziemniaków sposobny!~- Dzieciom nosy obcierać! - wrzeszczały
20     3, 34|        każdym z osobna, że nawet dzieciom, co się były do niego garnęły,
21     3, 34|          ale to gospodarz, ociec dzieciom i wójt!~- A Boryna ze śmiercią
22     3, 35|         i niechby dalej nauczał; dzieciom szkoła barzej jest potrzebna
23     4, 38|   Przelewa się to u mnie czy co? Dzieciom to pewnie odejmę od gęby,
24     4, 41|       ludzie pedzieli! Dyć ociec dzieciom jestem i gospodarz! Musi
25     4, 41|   przyniewolisz, to siekierą łby dzieciom porozbijam, a sama choćby
26     4, 46|         pobłogosławiwszy jeszcze dzieciom i domowi przeżegnał się
27     4, 47|         chałupy, zaś poniektórym dzieciom, cisnącym się w sieniach