Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       nadbiegała zziajana i już z daleka krzyczała:~- Hanka, a chodźcie
 2     1, 3 |        przy ścianie samej i już z daleka wyciągała do niego kasztanowaty
 3     1, 5 |     zatapiały ślepia w przestrzeń daleką... daleką...i kiedy niekiedy
 4     1, 5 |     ślepia w przestrzeń daleką... daleką...i kiedy niekiedy głuchy,
 5     1, 11|          wilgoci, a widniał już z daleka, bo i umajony był jak na
 6     1, 11|          weselnicy, już nam czas!~Daleka droga, ~Głęboka woda,~Ciemny
 7     1, 12|           pod skórą kiej mak... z daleka do cię wygarnął? Ho, ho!
 8     2, 13|           się, gdzie bądź, byle z daleka od Lipiec...~- Gdzie by
 9     2, 15|           od młynarza z obiadu, z daleka krzyczał:~- Wychodź ! Wychodź !~
10     2, 16|         się oczami w tę światłość daleką, w ten świadek cudu, w ten
11     2, 16|          chore albo kaleki.~Już z daleka widniały rozgorzałe okna
12     2, 25|     wskroś boru, dosłyszał ktosik daleką wrzawę.~- Ludzie jakieś
13     3, 26|     zapatrzyła się wskroś sadu na daleką topolową drogę, wiodącą
14     3, 29|   pozabijało! - wrzeszczała już z daleka.~- Jezus Maria!...~Zmartwiała
15     3, 30|       stopniach ołtarza stojała z daleka młynarzowa i organiścina,
16     3, 30|         użalił nad jej umęczeniem daleką drogą!...~Opowiadała mu,
17     3, 35|      idzie z Bogiem i omija nas z daleka. No, czego jeszcze czekacie?...~-
18     4, 39|  zaczepiajcie, kaj was obchodzą z daleka jak to śmierdzące - warknęła
19     4, 39|          zagony żółciły się już z daleka.~Skwapnie się wzięła do
20     4, 40|       radością.~Dojrzała go już z daleka, siedział z Rochem w ganku,
21     4, 42|           szepnął trzymając się z daleka, ostrożnie.~- Konie byś
22     4, 45|          a co zakazane, obchodź z daleka. Pokorne cielę dwie matki
23     4, 45|         lubiała naglądać za nim z daleka i nieraz przyczajona we
24     4, 47|     pomyślał:~- Musi go trzymać z daleka, to się na nią źli a pyskuje.
25     4, 48| zapowiadam: trzymaj się od niej z daleka, bo jak was gdzie razem
26     4, 48|    zaśpiewał i kompania ruszyła w daleką drogę.~Z Lipiec szły: Hanka,
27     4, 49|   poczciwych! Że omijać ją będą z daleka i żegnać się na jej przypomnienie.