Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      wasz chłopak, com go to we żniwa chrzcił?~- Bóg zapłać dobrodziejowi,
 2     1, 2 |         trza było dorznąć... we żniwa wieprzak zdechł... wrony
 3     1, 3 |         Gorąc ci taki, kieby we żniwa.~- Rzekliście.~Jakoż i tak
 4     1, 8 |      turbujcie się, jeszcze się żniwa nie zaczną, a już pierwszy
 5     2, 16|        na lipca wypadło, w same żniwa... Czas nierychtowny, gorąc,
 6     2, 19|     zbiłem go to na odpuście we żniwa, jeszcze się pono lekuje...~-
 7     3, 29|       na kogoś.~- Psa mi ano we żniwa w polu ustrzelili!...~-
 8     3, 31|    rodzi.~- Marnacja, mój Jezu, żniwa jeszcze za górami, a przednówek
 9     3, 31|       się dopiero miały uląc na żniwa.~A naród już nie wiedział,
10     3, 33|       zapowiadał swój powrót na żniwa, razem z Kubą Jarczykiem
11     3, 33|         Jarczakiem z Woli.~- Na żniwa się obiecują. Tereska latała
12     4, 39| pierwsza Magda.~- Przednowek to żniwa la młynarza!~- Cięższy on
13     4, 39|      szósty. Miał już wrócić we żniwa. Utopił się, we wodzie!
14     4, 41|        ziemniaków. Odrobicie we żniwa.~Zapłakała rzewliwie, nie
15     4, 43|      jako z pewnością zamrze we żniwa w Kłębowej izbie i po gospodarsku;
16     4, 45|        piachy, ale latoś wszędy żniwa rychlejsze.~Dziedzic zapytał
17     4, 45|           Lada dzień zaczną się żniwa.~- Pewnie... juści... -
18     4, 47|         imano się przygotowań i żniwa leda dzień miały się rozpoczynać.~
19     4, 47|      jęto się ostro sposobić do żniwa, rychtowano na gwałt drabiny
20     4, 47|        chciał zemleć jeszcze na żniwa.~Niemało też cisnęło się
21     4, 47|         o tym deliberować, gdyż żniwa były za pasem, dnie szły
22     4, 47|        organista, wywiódłszy do żniwa kilkanaście kobiet, stanęła
23     4, 47|      cały bowiem dom poszedł do żniwa.~Przeniósł ją do izby, położył
24     4, 48|  kościele, a ty idź z ludźmi do żniwa i poganiaj, barometr jakiś
25     4, 49|  porządek gospodarski niszczał, żniwa były za pasem, roboty starczyło
26     4, 49|    wszyscy zaczęli wychodzić do żniwa, że ano z każdej chałupy