Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |            padały zaraz na zorane zagony i ostrzyły dzioby o twarde,
 2     1, 1 |      ugorach... długie, popielate zagony rdzawiły się młodą szczotką
 3     1, 3 | pożądliwym spojrzeniem zbronowane zagony, westchnął i wjechał w las.~
 4     1, 4 |        Hanka patrząc na sąsiednie zagony.~- Bo rola lepiej doprawiona.~-
 5     1, 4 |       łąki, gdzie modrzały długie zagony kapusty; skręcili ku nim.~
 6     1, 5 |        ludzi, wozów i leżały całe zagony świń spędzonych na sprzedaż.~
 7     1, 6 |        pełne siwej wody i wysokie zagony kapusty, siniejącej bladą
 8     2, 13|         psy węszące tropu, gryzły zagony, warczały w krzach, poszarpały
 9     2, 13|           się poszarpane płaty, a zagony świeciły łysicami, drogi
10     2, 20|         rowach, a gdzieniegdzie i zagony czerniały, to przychodziły
11     2, 21|         to gurbił się miejscami w zagony, bo drzewa stały rzadko
12     2, 21|          bił, że ledwie weszli na zagony, starego ciepnął o ziem,
13     3, 27|           zielonawą wełną otulały zagony, a kajś niekaj po bruzdach
14     3, 29|          od rana galanto zbielały zagony, a drogi ociekały z wody...~
15     3, 31|          Witek we wałacha bronuje zagony pod len na świńskim dołku. ~-
16     3, 31|          powiedzcie Kobusowej, że zagony pod kapustę dam i Pietrek
17     3, 31|     rostem, pchało się z bruzd na zagony i panoszyło się bujnie po
18     3, 31|        stronami w orosiałe, senne zagony, wtapiał się w przesłoneczniane
19     3, 32|           wywoził od Florki na te zagony kiele Paczesiowego żyta.
20     3, 32|           czarne, przesiąkłe wodą zagony.~Stanęły wnet do roboty,
21     3, 32|    gorzały w zachodzie, te długie zagony, co wlekły się ku nim pokornie,
22     3, 36|   rozkołysane zboża, opasywały go zagony, cały świat się podnosił
23     4, 39|           złotucha, jaże niektóre zagony żółciły się już z daleka.~
24     4, 40|          wiada kaj, a rozkolebane zagony długo jeszcze gędziły i
25     4, 41|         posobnie szerokie, proste zagony, boć rola szła pod pszenicę.~
26     4, 41|         widząc, jak leciała przez zagony kiej cień i przepadła pod