Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |            razem, prostując się, i ruszyli wszyscy do ucałowania rąk
 2     1, 11|    ustawili w porządku należytym i ruszyli pieszo, bo do kościoła było
 3     1, 11|             uporządkowali w pary i ruszyli przed ołtarz, bo i ksiądz
 4     2, 16|           się z niemi podzielić...~Ruszyli wszyscy do obory, a Witek
 5     2, 17|            chwil już była gotowa i ruszyli zaraz sprzed domu ostro,
 6     2, 22|       parobków, konie, wozy i wnet ruszyli rankiem jakoś po mszy świętej!~
 7     2, 25|            narodowi, bo całą hurmą ruszyli do karczmy.~Żyd już światła
 8     2, 25|        skrył się w karczmie, skoro ruszyli, wziął od Żyda fuzję, schował
 9     3, 29|         groźnie, wychodząc powoli.~Ruszyli z nim całą gromadą odprowadzając
10     3, 30|        drogę z paradą i najpierwej ruszyli do dobrodzieja, bo tak po
11     3, 32|    dobrodzieja, któren dał znak, i ruszyli w cichości przez wieś okwieconą;
12     3, 32|            serca, jak kto umiał, i ruszyli wzdłuż rzeki, łąkami, kaj
13     3, 32|           się raźniej i weselniej.~Ruszyli dalej, bierąc się od razu
14     3, 32|            dróżka.~Już zwartą kupą ruszyli, tylko Agata ostała przy
15     3, 32|    spamiętał, że pora, i dał znak.~Ruszyli do ostatniego kopca, drogą
16     3, 32|            sobie podjedli do sytu, ruszyli gospodarki oglądać i radować
17     3, 33| wrzeszczało na opóźnionych.~A kiej ruszyli, stłaczając się na topolowej,
18     3, 33|         Zaś dopiero w jaką godzinę ruszyli Kozłowie.~Stary Płoszka,
19     3, 33|            się nie ogarniając, tak ruszyli.~Umyślnie też przez wieś
20     3, 34|        zmiłowanie...~ ~I śpiewając ruszyli, cisnąc się we wrótniach
21     3, 36|         znowuj się miało.~Kosiarze ruszyli gęsiego, wyprzedzani przez
22     4, 37|      smutkiem bezbrzeżnym i grozą.~Ruszyli z wolna na topolową drogę
23     4, 44|       słońcu i głód, że całą hurmą ruszyli pod drzewa, nie bacząc na
24     4, 46|           temu i pożegnawszy starą ruszyli przez sad na pola.~Szli
25     4, 49|        gnój związaną niby barana i ruszyli wśród piekielnego zamętu;
26     4, 49|            że poniechawszy zamiaru ruszyli dalej na topolową.~Zaczęli