Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       niebo wtaczał się zza lasów księżyc w pełni i rozsrebrzał czuby
 2     1, 4 |       wieczór był ciepły i jasny, księżyc świecił, tylko rekruci jeszcze
 3     1, 4 |           płaczem.~Jasny, ogromny księżyc płynął w przestrzeniach
 4     1, 10|           wolna ogromny, czerwony księżyc w pełni, aż łuny biły nad
 5     1, 10|           i wyniósł się zaraz, bo księżyc świecił, a on się dzisiaj
 6     1, 10|         przymrozek ścinał ziemię, księżyc wisiał wysoko i tak jasno
 7     1, 11|          wrzawy - noc była jasna, księżyc wisiał nad stawem tak mocno
 8     1, 11| rozbielały noc. Gwiazdy pobladły, księżyc zaszedł i wiatr wstawał
 9     2, 19|     dookoła, nie było już nikogo, księżyc świecił jasno, śniegi się
10     3, 30|       drogi, ledwie dojrzanej, bo księżyc już zaszedł i ciemno było
11     3, 33|         ptaki zawodziły w sadach. Księżyc się wtoczył na niebo i szedł
12     3, 36|       drogach leżały gęste mroki, księżyc jeszcze nie wschodził, niebo
13     3, 36|           oczy snem przywierane. ~Księżyc się wtoczył na granatowe,
14     3, 36|           przecykając, wraz też i księżyc uderzył w szyby i chlusnął
15     3, 36|           Widno było jak w dzień, księżyc wynosił się już nad chałupą,
16     3, 36|         wodząc zdumionymi oczyma.~Księżyc już był w pół nieba, ziemie
17     3, 36| poszarzało kiej zgrzebna płachta, księżyc zaszedł, wszelkie światłości
18     4, 41|           sobie, biedro w biedro. Księżyc świecił im prosto w twarze.
19     4, 41|          Noc stała rozgwiażdżona, księżyc wisiał wysoko w pół nieba;
20     4, 41|  odpowiadała, pilnie zapatrzona w księżyc; więc burzył się w sobie
21     4, 43|       świat nieukojonej tęsknicy.~Księżyc już był zaszedł, płowy mrok
22     4, 46|           chrzęstliwy szmer zbóż. Księżyc wypłynął i leciał po niebie,
23     4, 46|  zakończył niemało już utrudzony. Księżyc schował się za chmurę, poszarzało
24     4, 46|      twarz zapłakaną i gniewną...~Księżyc znowu zaświecił i wisiał
25     4, 49|         drobnymi chmurami, leciał księżyc, kajś na wsi śpiewały dzieuchy,
26     4, 49|         turkotał, noc była późna, księżyc jakby całkiem zatonął w