Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        a baczę, że to rychtyk zwiesna była... i za Wilczym Dołem,
 2     2, 15|     dworze, ale że poganiał i zwiesna była na świecie, pachniało
 3     2, 25|       wstrzymać abo i dwie, i zwiesna całkiem przemoże i za wszystko
 4     2, 25| zresztą zwyczajnie bywa przed zwiesną, w niezdrowy czas, kiej
 5     2, 25|    już ludziom widziało, jako zwiesna się zaczyna, jako wnet z
 6     2, 25|       przeszło jako ta łońska zwiesna, o której nikto nie pamięta,
 7     3, 26|    wielce czujące serce.~Hej! zwiesna ci to szła przeciech nieobjętymi
 8     3, 26| kwiatem i kłosem pełnym.~Hej! zwiesna ci to szła, jakoby ta jasna
 9     3, 26|       bujne, potężne życie, a zwiesna już szła całym światem,
10     3, 26| miłosierdzie czyniąca...~Hej! zwiesna ci to ogarniała przyziemne,
11     3, 26|      choć to i najprawdziwsza zwiesna siała się prosto z nieba
12     3, 26|  przekleństw strasznych.~A tu zwiesna nadeszła, śniegi rychło
13     3, 27|   miał rozbity, obcy jakiś.~- Zwiesna idzie, ciepło... - jąkała.~-
14     3, 28|      pole odłogiem stoi, choć zwiesna idzie... bo Adam jak drugie
15     3, 28|     słońca i wnet przeschnie, zwiesna przeciech.~- Żeby choć zacząć
16     3, 29|      miał w niej kto robić...~Zwiesna już szła całym światem wraz
17     3, 30|        na te nieobjęte ziemie zwiesną oprzędzone, całe rosami
18     3, 30|  głosem powiadał:~- "Po zimie zwiesna przychodzi każdemu, któren
19     3, 31|      tak przejęte rostem, tak zwiesną nabrzmiałe, tak mocą opite,
20     3, 31|  wszystek świat wzbierał taką zwiesną, aż ziemia zdawała się kipieć
21     3, 31|      się w głowie kołuje, tak zwiesną pachnie.~- Dzień, dwa i
22     3, 31|   miesiąc.~- Na bystrym koniu zwiesna jedzie, że nie przegoni.~-
23     3, 32|       teraz wody ani znaku.~- Zwiesna przeciek, to w mig przesycha -
24     4, 37|     rozsłoneczniony, pachnący zwiesną i luby, że nie wypowiedzieć,
25     4, 41|    Zapłać za płótno, co mi je zwiesną podarła na bielniku, i za