Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |          niepomiarkowana była i zła na wszystkich, że to dzieci
 2     1, 7 |   nadeszła Dominikowa, musi być zła była, bo już w sieniach
 3     1, 10|   tkwiła mu ona pod sercem, jak zła zadra, że jej nie wyciągnąć
 4     2, 14|  kamieni przeciech nie ugryzie.~Zła była.~- Wałkoń jest wasz
 5     2, 15|      wszystko zdać się na dolę .Zła będzie czy dobra - zarówno
 6     2, 16|  zniecierpliwiona jego amorami, zła, wszystko ją drażniło, że
 7     2, 16|       pewne, że nad człowiekiem zła dola ma moc swoją i to cierpienie.~-
 8     2, 17|      tym słowem i odżegnując od zła, ale dusza jej krzyczała
 9     2, 17|         tego stopnia, taka była zła na Mateusza, że gotowa była
10     2, 18|      obrządków wieczornych, ale zła była, gdyż Józka znowu gdzieś
11     2, 19|       się nad Boryną, aż Józka, zła na Antka, a barzej jeszcze
12     2, 20|         co Jagustynka przynosi, zła to kobieta!~- Może to i
13     2, 21|          przyszła na niego taka zła godzina, to aby jeno cierpliwie
14     2, 24|    jednej przewiny, ani jednego zła, a jeno biła w niego zapamiętałością
15     3, 28|            Nie tykajcie me, bom zła! - warknęła cicho.~- Kijaszkiem
16     3, 32|   wywieisku, samotne i na każdą zła przygodę wystawione! Ani
17     3, 33|    przez sad jakby poszczuty.~- Zła osa, ścierwo! - mruczał
18     3, 35|       zmartwiona była głęboko i zła - Ale wójta to ni słowem
19     3, 35|        się miał na baczności.~- Zła sprawa! Dobry człowiek,
20     4, 39|     zarazem tak jakoś straszna, zła i groźna kiej ta chmura
21     4, 39|        rzucił okiem, zawołał: - Zła nowina! Grzela wasz się
22     4, 41|     samej, a jeno strzegł przed złą przygodą, jak to, drugie
23     4, 43|        cię w nos nie dziobnęła, zła kiej pies.~- Cie, nawet
24     4, 46|     wiek wieków, i już go żadna zła moc nie przezwycięży, bo
25     4, 49| wstrząsł.~- Juści, ale głupia i zła, i niesprawiedliwa! - wybuchnął