Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |         odpust do Mstowa, a drogi nikaj nie było, ino piachy srogie
 2     1, 7 |           przed burzą... A cienia nikaj ni osłony.~Pan Jezus szedł
 3     2, 19|         dala na drodze.~- Ani cię nikaj nie ujrzeć, do karczmy nie
 4     3, 26|            Niech się zabawią, gap nikaj nie widać, przypilnuję bacznie.~-
 5     3, 27|            a teraz mi potrzebne i nikaj go naleźć nie mogę. Myślę,
 6     3, 27|   ustająca litania, wyrzekania, a nikaj żadnego parobka, choćby
 7     3, 27|     świąteczna ogarniała wieś, że nikaj głosów żadnych nie było,
 8     3, 28|           po zmętniałym niebie, a nikaj w wysokościach ni jednej
 9     3, 28|         nawet w podwórzu szukała; nikaj ni znaku po nim, więc już
10     3, 31|           ruchajcie, nie pali się nikaj!~- Bo taką rzecz powiedzieli,
11     3, 31|       rozpowiadając, że ani śladu nikaj, jakby kamień rzucił we
12     3, 31|       wierciło.~Tylko jeden Rocho nikaj nie przysiadł na dłużej,
13     3, 32|       wyleciały naprzeciw!~- A tu nikaj nikogo!~- Jeszczek za wcześnie;
14     3, 35|          zapowiedzie.~- Nie pójdę nikaj... gront mój po ojcach...~-
15     4, 37|           co się przez smarowania nikaj nie dociśnie.~- Dyć już
16     4, 37|            Hanka, nie mogąc sobie nikaj naleźć miejsca, poszła jaże
17     4, 38|         ludziach. Nie było go już nikaj, poszedł do kościoła, gdyż
18     4, 41|      wyraźnie stronią od siebie i nikaj się nie schodzą, to się
19     4, 41| naszczekiwały, że nie poredziwszy nikaj zajrzeć kryjomo, z niczym
20     4, 45|     cichość leżała w powietrzu, a nikaj nie dojrzał człowieka ni
21     4, 45|           ni żadnego stworzenia i nikaj nie zadrgał listek ni trawka
22     4, 45|    widział na oczy.~- Nie mogę go nikaj naleźć - wyrzekał frasobliwie
23     4, 48|        zmierzchu, nie napotkawszy nikaj Jagusi.~Zobaczył ją dopiero
24     4, 48|            nie było la niej nic i nikaj, nie było już zmiłowania
25     4, 49|          pieska, lecz mimo spieki nikaj nie wstąpił, spieszył się