Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          sennym.~Wieś zapadała w mrokach i w głęboką, martwą ciszę
 2     1, 6 |     zgasiła światła i zatopiła w mrokach ziemię, że wszystko wydało
 3     1, 9 |          co się jeszcze siwiły w mrokach, wieszali u krzyżów i ruchami
 4     1, 9 |         przyodziane, majaczyły w mrokach... Ludzie się rozchodzili...
 5     1, 10|     szedł w podle i wypatrywał w mrokach, pomiędzy drzewami.~Wiatr
 6     2, 16|          Dalekie pola zapadały w mrokach, zimowy wieczór prędko nastawał
 7     2, 16|   zginęła w szarych, śnieżystych mrokach, jakby się rozlała, że ani
 8     2, 16|        głos jakiś się podniósł w mrokach, kaszel, skrzyp śniegu pod
 9     2, 17|        chyłkiem pod drzewami; we mrokach... a strach w niej dygotał,
10     2, 17|          ino, chodziła oczami po mrokach, z wolna płynących z okien,
11     2, 21|         lute głębie, porykiwał w mrokach, targał olbrzymami, ale
12     2, 24|     patrzył na wieś, zatopioną w mrokach, znaczącą się jeno światełkami
13     2, 25| przemarzłe drzewiny tłukły się w mrokach o siebie kiej nieprzyjacioły,
14     2, 25|           jeno topory błyskały w mrokach i biły niestrudzenie, jeno
15     3, 26|         czarną, głuchą i zgoła w mrokach zagubioną.~Mgły niby mleko
16     3, 26| światłość, zaś wsie, potopione w mrokach przyziemnych, wyzierały
17     3, 27|     jeszcze spała w przyziemnych mrokach utopiona, że jeno poniektóre
18     3, 29|         niedojrzanych w zimowych mrokach; cały świat przecykał z
19     3, 30|    cichuśkim trzepocie topoli, w mrokach, co już pełzały bruzdami
20     3, 30|     jutro stojało za progiem i w mrokach ostre kły szczerzyło, że
21     3, 36|       urywały i kajś w mglistych mrokach zginęła cała wieś, a obejmowało
22     4, 43|   zawierucha, że w skołtunionych mrokach lały się jeno strugi oślepiających
23     4, 43|         pokrótce zajarzyły się w mrokach oświetlone okna Jasiowego
24     4, 46|         pomówienia.~I przepadł w mrokach, że nawet kroków nie było
25     4, 48|        bielone pnie majaczyły. w mrokach niby gzła porozwieszane